Nachtje op Biskaje, Ria Viveiro

een vredige Biskaje, de ondergaande zon achterna

Tussen Gijon en Ria Viveiro liggen er maar een aantal kleine haventjes en baaitjes, om eventueel te overnachten, maar met te weinig diepgang voor ons lady, en onbeschermd voor de komende 5bf uit de Oost. Daarom in de vroege namiddag vertrokken om een nachtje door te zeilen om ons 90 mijl (180km) verder te brengen naar een voldoende grote en diepe baai. Eerst dieseltank nog opgevuld en rond 14u rebbedebie. De verwachtingen waren Oost 3 van na de middag en die wakkert aan tot 5bf en blijft een paar dagen zitten in die hoek. De voorspellingen bleken te kloppen, dank u Zygrib, het was wel plat voor de wind maar er was wind !!! eindelijk nog eens lekker door raggen. Eens we de kaap boven Gijon gepasseerd waren konden de zeilen vast gezet worden, een bulletalie op het grootzeil en de spiboom op de genua, zo stonden de zeilen stevig zonder te klapperen of zonder kans op een klapgijp in de nachtelijke uurtjes. Het ging snel, heel snel! Net voor donker kamen er nog een groepje dolfijnen op full speed voorbij, geen tijd blijkbaar om mij een goedenacht te komen wensen ?? De wind was continu tussen de 15 en 20kn (5bf), de lady liep continu boven de 6 kn. Dat maakte dat ik wat te vroeg aan de baai was, rond 4 uur was ik aan de ingang van de baai. Zo een baai aanlopen die je niet kent in het pikkedonker, er zat slechts een streepje maan, wel dat houdt nogal wat gevaren in. Nogal wat kleine visserbootjes scharrelen hier rond, maar ook de gevaarlijke rotspunten en ondieptes zijn geen goed idee om er mee in lijfelijk contact te komen. Door de stevige wind stond er een leuke deining, op zee dan toch :-). Rond 6u30 kwam er voldoende schemering om het begin van de brede baai op te zoeken in alle veiligheid. Tussen 4 en 6 kruiste ik op zeil een eindje de zee op om de opkomende zon te begroeten. Bij het eerste licht wend je dan de steven op zoek naar een mooie rustige ankerplaats, enkel het grootzeil staat om ons verder de smaller worden Ria (diepe inhammen in Gallicië) in te brengen. Dan laat je het laatste stukje zeil zakken en ben je bijna bang om de motor te starten en zo de vredige rust te verstoren. Wat een fijn gevoel om in het eerste ochtendgloren het anker te laten zakken voor een klein zandstrandje waar alleen nog maar wat pluvieren pootje aan het baden zijn, opzoek naar een lekker ontbijt. Op18uur gleden wij over Biskaje 90 mijl verder, ons lady verrast mij iedere keer weer.