Obidos - middeleeuws stadje

Dit stadje zou een Romeinse oorsprong hebben. Na de val van het Romeinse rijk was het nog even onder controle van de Visigoten en vanaf 700 tot 1148 onder Moors 'beheer'.

de hoofdingang

Het was de eerste koning van Portugal, Alfonso Henriques, die de stad van het Moorse juk bevrijdde. De eigenlijke uitbouw van de omwalling is voornamelijk gebeurd in de 14 eeuw. Het wordt de stad van de koninginnen genoemd omdat nogal wat koninginnen zich over deze stad ontfermden, meestal door voor eigen eer en glorie een massief gebouw neer te zetten. In het stadje vind je dan ook verschillende gebouwen en fonteinen genoemd naar 1 of andere koningin.
Ieder jaar in juli worden hier 2 weken lang grote middeleeuwse spelen georganiseerd met alles erop en eraan. Het zal dan wel onnoemelijk druk zijn dus geen spek voor mijn bek. Gisteren was het vrij rustig, wel wat toeristen maar je kon overal vrij rondlopen zonder in rijtjes te moeten lopen of aan te schuiven. Er was blijkbaar een bus Chinese toeristen aangevoerd maar gelukkig geen van het "meeneem-type" :-)

Ginja een kersenlikeur in chokolade bekertje

Natuurlijk moet je ook de specialiteit(en) proeven. 1 daarvan is een kersenlikeurtje 'Ginja' dat in chocoladen bekertjes geserveerd wordt. Ik ben dan wel geen zoete kauw meer maar dit ging er best in.
Het stadje zelf is nog grotendeels bewoond. Het is dan ook een raar zicht om auto's af en aan te zien rijden door een eeuwen oude poort wat bij ons een beschermd monument zou zijn. Maar dat hoort nu eenmaal bij de charme van dit middeleeuws stadje. Het zou niet direct voor mij zijn om in zo een open museum te wonen maar ja in Brugge is het niet anders waarschijnlijk.
De huizen zijn prachtig onderhouden en versierd, overal staan er verschillende planten & struiken tegen de gevels met bloemen in allerlei kleuren, patio's met druivenranken, olijfbomen .... Ook zie je tuintjes waar nog groeten en fruit in geteeld wordt. Nogal wat kerken staan in het center van het stadje, de koninginnen weet je wel. 1 daarvan hebben ze omgebouwd tot boekenhandel, het is eens iets anders om de 'Duivelsverzen' van Rushdie op een ex-altaar te zien :-)
Je kan dit niet beschrijven en ook niet weergeven met foto's, je moet hier een tijdje ronddolen om de pracht van dit stadje te zien - horen - ruiken - proeven.

zoals gewoonlijk maak ik mezelf heel klein :-)

Sitio

Sitio

Aan de noordzijde van het strand van Nazaré ligt op de hoogste klif van Portugal het klein dorp Sitio. Het zou door de Phoeniciërs gesticht zijn. De reden dat het op die hoge klif ligt is omdat dit gemakkelijker te verdedigen is. Nogal wat raar volk viel hier regelmatig binnen om de boel te komen plunderen, nu komt er ook nog raar volk over de vloer wel met betere bedoelingen :-)
Hierboven vind je terug kranige oude dames met kraampjes allerlei in hun mooie kledij. Het is pas laat 19 eeuw dat het vissersdorp zich naar beneden uitbreidde. De vissersboten lagen op het strand en werden door ossenspannen naar zee gesleept.
Aan de andere kant van de klif vormen zich opmerkelijk hoge golven.

Nazaré gezien vanaf Sitio

In november 2011 vestigde een Hawaiiaans surfer, Garreth Mac Namara, hier een record door van de hoogste brekende golf te surfen. De golf was niet minder dan 23.8m? ! en op 28 januari 2013 heeft hij dit nog verbeterd alleen wacht hij nog op een officiële bevestiging van de hoogte die meer dan 30m zou geweest zijn. Pffff ik doe niet mee.
Lange tijd stond ik hier met iemand uit Hotton (Wallonië) te praten die hier al meer dan 30 jaar komt. Het zijn vooral de sympathieke mensen die hem ieder jaar naar hier lokken, ook wel het goede weer natuurlijk. Hij zag het kleine vissersdorp evolueren naar een toeristische trekpleister maar de sfeer vind hij nog altijd top. Wij hebben ook een groot verschil met Spanje vastgesteld, namelijk in Spanje doen ze geen enkele moeite om een andere taal te spreken, Spaans is dan ook een wereldtaal door 100 miljoenen mensen gesproken. Hier, in Portugal, kan je overal terecht met engels en ook zelf wat frans.

van deze kranige dame kocht ik al 2 maal lekkere gedroogde vis

Deze kleine gemeenschap die hier hoofdzakelijk leeft van visvangst en toerisme moet zich natuurlijk aanpassen. Ten andere zitten zij met hetzelfde probleem als wij Vlamingen opgescheept namelijk wij hebben een klein taalgebied en spreken een taal die door niemand anders te begrijpen is.
Op mijn navraag blijken de winters hier ook winter te zijn met frisse temperaturen veel wind en dito regen. Hier had ik rustig nog wat langer willen blijven want in de regio zijn er nog veel dorpen de moeite van een bezoek meer dan waard. Maar de herfst zit mij blijkbaar op de hielen. Vandaag is het een regenachtige dag, de eerste sinds meer dan een maand. Voor ik naar de Algarve verhuis wil ik zeker nog Lissabon bezoeken. Daar zullen ze nog wel een weekje zon hebben voor mij.

Nazaré

verkoopstertje in traditionele kledij

Ondertussen heb ik mijn draai een beetje gevonden in Nazaré en zal hier dan ook een weekje blijven. Mijn doel dat ik begin dit jaar had gesteld om naar zuid Portugal te varen, om daar te 'overwinteren' is bijna gehaald. Nog slechts een 100 mijl en dan ben ik aan het begin van de Algarve. Dus ik ga wat gas terug nemen en wat langer blijven waar het mooi is, en hier in Nazaré is het mooi. Het is/was een klein vissersdorp dat zachtjes aan door het milde klimaat in een toeristische badplaats veranderd. De vastgoed prijzen zijn dan ook niet goedkoop te noemen, zeg maar prijzen van bij ons, heel in tegenstelling met wat ik zag in het noorden van Spanje.
Er lopen hier nog veel dames rond in traditionele kledij, en de dame hierboven ging gewillig op de foto toen ik dat vroeg. Ze ging zelfs even poseren en was heel blij over het resultaat toen ik haar deze foto op mijn tablet liet zien. Veel van hen verkopen nog allerlei spul: gedroogde vis, zelf gemaakte mobieltjes van schelpen .... (voor de jongeren deze  mobieltjes zijn geen iphones of zo). Ze staan een ganse dag in de blakende zon voor een paar €, mijn respect hebben ze, en hun gedroogde vis is heel lekker voor de apero. Spijtig genoeg ben ik een maar technieker en heb niet voldoende de verkoopkunsten onder de knie, anders zou ik misschien ook nog zo een kraampje opzetten ???? Maar ik zou dan weer niet staan in deze traditionele kledij denk ik :-)

het oude visserdorp met zijn prachtige bestrating

De oude kern van het dorp, met zijn heel smalle straatjes is heel goed bewaard gebleven. Het is duidelijk dat het dorp leeft, de huizen zijn goed onderhouden. De huisjes zijn natuurlijk eerder sober tov van de oude huizen in Porto. Minder versierd met azulejo's, de versieringen worden door verf aangebracht maar minder mooi is het zeker niet. De kerkjes zijn dan wel weer van deze kleurige mozaïeken voorzien, maar ja de kerk heeft nooit geldproblemen gehad. Ze gingen het halen waar het niet zat, bij de arme werkende bevolking dus.
Gisteren raakte ik aan de praat met een Nederlands stel dat hier net naast de haven met een kleine mobielhome staat. Ze staan daar gratis en worden niet door de politie gestoord. In Spanje zagen we heel weinig mobielhomes, Spanje heeft een zeer slechte reputatie op gebied van inbraak. Deze Nederlanders komen hier al 40 jaar naar toe. Ze hebben de oude vismethodes nog gezien met grote netten die door mensen en later door tractoren op het strand werden getrokken. Ik werd prompt op 2 heinekens getrakteerd die wat later goed waren om een uurtje of 2 op te siësten :-) Stiekem hoop ik een beetje om een mobielhome te vinden met een Belgische nummerplaat waar ik misschien een gratis Belgisch biertje kan versieren, je weet maar nooit???
Maar Belgische vlaggen zie je dan weer regelmatig op de achtersteven, ook in Spanje en Frankrijk zagen we frequent de Belgische driekleur fier wapperen. Echter de thuishavens zijn dan niet Gent, Antwerpen of Oostende ... maar Cammaret - La Coruna - Porto - Nazaré. Ik informeerde mij hierover en het blijkt zoals ik al dacht, een Belgische vlaggenbrief aanvragen blijkt een peulenschil te zijn en nog goedkoop ook! Heeft nogal wat voeten in de aarde om een Portugese vlaggenbrief te verkrijgen, een Zwitser heeft 2 jaar geprobeerd om dit voor elkaar te krijgen maar nee net niet. Deze man koos dan maar de gemakkelijke en goedkope weg, de Belgische dus. Waar een klein land toch nog goed in blijkt te zijn, België zend zijn vlaggen uit ! :-) Binnen een paar jaar "België rule the waves" het wordt een bittere pil voor de Engelsen. :-)
Ook op een windloze dag als vandaag blijft er een sterke oceaandeinig tegen de kusten beuken, getuige hiervan is dat het noordelijk havenhoofd er de moed bij liet zakken en zijn vuurtorentje ook.

Een nachtje door naar Nazaré

zygrib, geeft de accuraatste weerinfo die er te vinden is

Na Michèle uitgewuifd te hebben ga ik maar eens terug aan de planning om te kijken hoe ik de volgende etappes ga invullen. De volgende 2 havens zijn niet zo interessant, Aveiro is moeilijk aanloopbaar en Figueira Da Foz is dan weer een toeristische trekpleister, die vanaf hier wel meer zullen voorkomen :-(
Het weerbericht, daarvoor gebruik ik zygrib dat van de Noaa satellietgegevens gebruik maakt, geeft aan dat er nog slechts 1 dag is met wat wind uit de goeie richting. Daarna is het voorlopig even uit met de gunstige winden en die draait de volgende week zelfs een aantal dagen uit de andere richting - zuid dus.

hieronder zitten visnetten of kreeftenpotten

De afstand naar Nazaré is 90 mijl en dat is niet haalbaar in 1 dagtocht, een nachtje op zee trekt me altijd aan. Het enige waar ik wat schrik van heb is dat de wind tijdens de nacht teveel inzakt zodat het op de motor verder moet. Nu is dat geen probleem alleen staan de kustwateren vol met allerlei vistuig. Die netten en kreeftenpotten worden door de vissers gemarkeerd door allerlei boeitjes met soms een wimpel op, soms ook niet en dat maakt het lastig om deze op tijd te zien, zeker met deze oceaan deining. Het gevaar is dat je het verbindingstouw in je schroef krijgt, en dat is niet iets om naar uit te kijken. Dan krijg je wat onderwaterwerk voorgeschoteld waar ik niet naar uitkijk, zeker niet 's nachts. Zo een touw in een draaiende schroef krijgen kan ook ernstige schade toebrengen aan schroefas, keerkoppeling of motor. Je kan je indenken dat wanneer een motor die lustig op 2000 tr/min draait en flink vermogen levert op korte tijd geblokkeerd wordt! Verbogen schroefassen komen niet zelden voor, heb ooit verslag gelezen van iemand die een dik touw in zijn schroef kreeg waardoor de motor van zijn fundering geslagen werd. Maar ja in alles schuilen er gevaren en die moet je maar aanvaarden en er mee omgaan.

volle maan, meer heb ik niet nodig

We vertrokken met een mooi windje dat ons een stuk de nacht in bracht en 60 mijl verder. Dan zakte de wind gaande weg in, zoals voorspeld. Ik was slechts op een paar mijl van Figueira Da Foz maar daar had ik geen zin in en het was een mooie heldere nacht. Boven mij hing een prachtige reflector - het was volle maan - wat mij voldoende zicht bood. Dus echt donker was het toch niet. 30 mijl te doen op motor = ongeveer 6 uur varen wat mij in het vroege ochtendlicht voor Nazarè moest brengen, perfect dus. Eerst liep ik wat verder de oceaan op, hoe ondieper hoe meer vistuig - die mensen moeten ook hun kost verdienen hé en liet de motor op 1500 tr/min lopen, met weinig vermogen dus maar liep ik toch rond de 5kn, mooi zo. Het vraagt wel geconcentreerd sturen en als ik wat eten ging maken of een plaspauze inlaste plaatste ik de motor op neutraal. Om 6u45, plaatselijk tijd kwam de zon al wat extra hulp bieden met een mooi rood achtendgloren. En zo bereikten we in de vroege ochtend Nazaré, ik het vind altijd geweldig om een nog slapende wereld in te varen. Snel vond ik een mooie plaats waar ik de lady gemakkelijk kon afmeren. En als de motor gestopt is en de boot wat opgeruimd dan is het tijd om nog wat na te genieten met een lekker whiskytje.

Porto, Douro Marina

azulejo's in het station

Toen we voor de rivier, de Douro, aankwamen stak de wind terug net op naar 25 tot 30kn wind. Iedere dag nemen wij datzelfde fenomeen waar. We liggen nu 4 dagen hier en ook vandaag staat er een fikse wind. Die Portugese noorderwind is zeker geen luierik :-)
Op advies van de havenmeester van Viana kozen we voor de nieuwe marina op de Douro, de rivier die door Porto loopt. We liggen op een 3 km van het center van Porto, gemakkelijk voor uitstapjes. Ook leuk is het kleine vissersdorp hier aan de marina waar een heel goed restaurant te vinden is. Bij 'Don Pedro' kan je voornamelijk voor goede visgerechten

de bbq van Don Pedro, plaats zat

terecht, gebakken op een grote bbq die gewoon op straat staat. 1 liter witte wijn koste ons daar 5€ en voor 25€ hadden we met 2 een volledige maaltijd.
Gisteren brachten we dan een leuk bezoekje aan het oude center van Porto met zijn prachtige oude gebouwen waar er een paar juweeltjes tussen zitten. De crisis echter is duidelijk merkbaar, veel mooie oude huizen met prachtige azulejo's staan in verval. Hopelijk hervat de economie snel genoeg om dit alles te redden voor het nageslacht. Veel jong afgestudeerden moeten naar andere landen uitwijken om werk te vinden. Zo komen er lassers naar Antwerpen en Rotterdam en gaan veel jongeren werk zoeken in hun voormalige kolonies zoals Mozambique. Hoe de wereld veranderen kan !!!
Nog iets leuks waar we tegen op liepen is een openbare wasplaats waar door de lokale bevolking gretig gebruik van gemaakt wordt.

openbare wasplaats

We zagen zulke openbare wasplaatsen wel meer ook in Spanje zie je ze regelmatig, daar echter waren ze niet allemaal meer in gebruik.
Eerst zagen we de 'automatische drooginstallatie' waarvan we dachten dat het een kunstwerk werk was van 1 of andere visionair kunstenaar :-)
Een verzameling gekleurde droogstokken aan een geknoopt met allerlei soorten touwtjes, prachtig gewoon.

automatische energie zuinige drooginstallatie

Deze morgen heeft Michèle gebruik gemaakt van de heer O'Leary's luchtlijnen om terug te keren naar België. Dus deze jongen gaat vanaf nu terug solo. Ik deed al een stuk solo van La Rochelle tot La Coruna. Alleen zeilen is geen enkel probleem, de lady is heel goed uitgerust om op een veilige manier de boot alleen te bedienen.
Het moeilijkste is het aanleggen maar daar heb ik nu ook al wat ervaring mee, zelfs aanleggen met veel wind zoals in La Coruna. Je komt heel geregeld solozeilers tegen, een paar boxen verder ligt er een Amerikaan met een mooie gezegende leeftijd, zoals ik, hij heeft onze wereldbol al grotendeels solo rondgevaren. Had net nog een leuke babbel met die man. Mocht je niets meer horen op deze blog tja dan is er toch iets fout gelopen :-)

Viana Do Castelo, Portugal

Na die paar mooie dagen op de Cies eilanden was het weer tijd om wat verder te trekken. Na een uurtje of 3 zeilen mochten we het Spaanse gastenvlaggetje door het Portugese vervangen,
dat we in Frankrijk gekocht hadden. Allebei waren we benieuwd of er een merkelijk verschil zou zijn met de Spaanse noordkust? Nochtans hebben we heel erg genoten van de mooie Spaanse Ria's (neen dat zijn geen vrouwen), met heel joviale mensen die altijd klaar stonden om te helpen, heel lekker eten, een zalig klimaat (niet te heet) en een prachtige natuur die de laatste week nogal regelmatig in brand stond. Ik had tot hiertoe een verkeerd beeld van Spanje dat ik alleen kende van de Costa's.

kappeltje met Portugese azulejo's

Maar het Spanje waar we nu meer dan een maand verbleven was een gans ander Spanje, veel minder toeristisch natuurlijk en veel minder bebouwd, met veel natuur.

Viana Do Castelo, marktplein

Op naar nieuwe dingen dus en we waren nog niet goed vertrokken of we kregen al een speels kwartiertje met een grote groep dolfijnen. Eerst zagen we terug een bende vogels wat er op duidt dat er jagende dolfijnen onder zitten, en al snel zagen we een aantal vinnen die snel in onze richting door de golven kliefden. Ze komen echt graag spelen hier rond de romp van een zeilboot onder zeil. Heel vermakelijk, met 2 – 3 sprongen ze bijna synchroon uit het water, duiken onder de boot door en surfen voor de boeg. Dit verveeld echt niet, enkel de taal ontbreekt ze of misschien ons.

dorpsstraatje in Viana Do Castelo

Na een uurtje of 6 goed door gezeild te hebben wakkerde de wind net voor de haven Viana Do Castelo  tot boven de 30kn aan (7bf). We zeilden op dat moment al alleen op een gereefde genua, pffff dat ging heel snel. Voor de havendam starten we de motor om de rivier op te varen richting marina, de dinghy die op de achtersteven vastgebonden lag werd even een vlieger, zo goed zat die niet vast blijkbaar :-) Michéle heeft even de vlieger onder controle gehouden tot ik de genua volledig opgerold had. We voeren de rivier op en daar waren er 10 tallen windsurfers, kit'ers kris kras de rivier aan het overvliegen, goed uitkijken dus. Op de steiger stond er een stoere Noor klaar om onze lijntjes aan te nemen.

We waren aangenaam verrast door deze mooie stad, en ja er is een groot verschil met Spanje. Huizen zijn anders, de taal is totaal anders, het eten is anders - wel dezelfde ingrediënten maar anders klaargemaakt …. plezant om terug de spijskaarten nader te onderzoeken en te proberen gissen wat er op staat. Viana is heel mooi en heeft een mooi oud centrum, blijkbaar opgebouwd in de XV eeuw door handel in vis en verkoop van Portugese zoete wijnen aan de Engelsen. Hier is dan de naam Port wine uit voortgekomen.

En de spijskaart is al voor een deel ontcijferd, we namen 1 gegrilde Sardines + 1 gegrilde lula (inktvis) met sla, aardappeltjes en rijst + 6 glazen witte wijn en betaalden daarvoor 18€. Tja hiervoor kun je zelf bijna niet koken aan boord.  

Islas Cies

mooier dan 't strand van St Anneke

Een week na de aanvraag kregen wij onze vergunning om de eilanden te bezoeken, maar geen mens die er komen naar vragen is. We waren wel tip top in orde ! En het weer gaf ons direct 2 mooie dagen om voor anker te gaan liggen. We kozen de minst drukke ankerplaats uit, aan het grote strand komen en gaan nogal wat pendelbootjes die dagjes toeristen af- en aanvoeren. We lagen op 100 meter van een mooi zandstrandje waar we rustig op konden landen met de dinghy, en die daar hoog genoeg voor het getij achterlaten.

de Begerto is de middenste van de 3

Wat opvalt van als je voet aan eiland zet is ongelofelijk veel gekwetter van allerlei zangvogeltjes, en deze laten zich goed benaderen hier hoeven ze geen schrik te hebben. Prachtige diertjes, goudvinken, distelvinken, zwarte roodstaart …. en nog andere soorten die ik niet direct bij naam ken.

Een fikse wandeling brengt je 170m hoog tot aan het vuurtorentje langs mooi aangelegde wandelwegen. Er is een kleine camping op het eiland met een (mini)mercado waar we onze lege fles gas omruilden en hiervoor 15€ op tafel moesten leggen. Bij ons kost zo een ruilfles net het dubbele.

Het heldere water met de vele vissen, die je vanuit de dinghy kon zien lokte ons in het water. We zagen snorkellaars bezig, allen met een duikpak aan.

Wij hebben de onze dan ook maar aangetrokken en moesten na een kwartiertje toch stoppen omdat het water zo ontiegelijk koud was. Het water bij ons aan de kust is een stuk warmer. Als Michéle rond de boot zwemt is ze al na 1 toertje genoeg afgekoeld, brrr echt heel koud. Dit begint pas te beteren voorbij Lissabon naar het schijnt.

We lagen 2 rustige nachten voor anker en konden volop genieten van de rust die s' avonds terug keert als de meeste toeristen huiswaarts zijn. Islas Cies zijn zeker een bezoek waard. De 3de dag begon met veel wind en het was zaterdagmorgen ook. Er waren al verschillende boten in de morgen aangekomen,

tja weekend hé. We hielden het voor bezien en hadden geen zin in jongelui in weekend mood, we haalden de nagel uit de grond en richten de boeg zuidwaarts.

Baiona, Ria De Vigo

Baiona, in dit kasteel zit nu een exclusief parador

We konden zeilen vanaf onze ligplaats in Ria De Aldan tot aan het havenhoofd van Baiona. We zeilden heel dicht langs de Islas Cies waar we morgen naar toe gaan, we krijgen onze vergunning morgen. Hopelijk blijft het weer een beetje rustig en warm zoals het vandaag was.
Ook als er geen wind is heb je altijd wat deining die van de Oceaan komt, maar daar zijn we ondertussen al aan gewent. We hebben vertrouwen in ons lady haar anker die heeft al een paar keer moeten bewijzen dat ze niet gaat lopen voor wat kloeke windstoten.
Deze namiddag kregen we een show op de eerste rij, vroeg in de namiddag zagen we rook opstijgen in de heuvels voor ons. Kort nadien zagen we een vliegtuig poolshoogte nemen boven de vermoedelijke vuurhaard.

replica van Colombus Pinta

Het bleek een blusvliegtuig te zijn en dat kwam wat water scheppen net achter onze haven, en net achter een paar geankerd boten. Fenomenaal om doe mensen bezig te zien, na een vlucht of 20 bleek de rook verdwenen en daarmee waarschijnlijk ook de brand.
Er ligt hier een replica van de Pinta, 1 van Colombus schepen waarmee hij in 1492 naar Amerika voer. Blijkbaar is de Pinta hier in 1493 in Baiona aangekomen als eerste om het heugelijk nieuws dat "Amerika" te verspreiden. Columbus is met het ander schip wat later in Lissabon aangekomen. De kapitein van de Pinta, Pinzon waar Colombus hemel en aarde aan beloofd had indien hij meeging, had wel een speciale primeur. Hij was de eerste Europeaan die bezweken is aan syfilis, Pinzon had nog andere ontdekkingen gedaan ook blijkbaar :-) Z hebben niet alleen mais en tabak meegebracht blijkbaar.
Baiona is de zoveelste mooie oude stad die we bezochten.

brandje blussen met veel kunst maar vooral vliegwerk

De oude binnenstad leeft volop en de kleine straatjes en steegjes die gevuld zijn met terrasjes van restaurants &  bars zitten vol. De mensen hier beginnen, naar ons normen, laat te eten. 21u en daarvoor is er niet veel te beleven in de restaurants. Wij zijn deze avond nog eens zambarinas (kleine Sint Jacobsschelpjes) en navagas (messenheften, welke schelpen je bij ons op het strand veelvuldig vind) gaan eten, in Portugal zijn deze lekkernijen waarschijnlijk niet te vinden. De Ria's zitten vol met allerlei lekkere vis en schelpdieren wij hebben ze graagte gedegusteerd. Onlangs kochten we een mooie rogvleugel voldoende voor 2 personen en dat koste ons 2,68€ en die was levend vers.

voor Baiona liggen de Islas Cies, die zijn voor morgen

Deze namiddag hebben we de lady proper gemaakt door het zoute buiswater af te spuiten en de watertanks terug volledig te vullen zodat we een aantal dagen naar de eilanden kunnen, de wind zal bepalen hoelang we mogen blijven :-)
Vigo gaan we niet bezoeken, het is een grote moderne stad maar dat trekt ons niet zo en we hebben niet direct nood aan speciale aankopen die je in de kleine dorpen niet vind.
Morgen gaan we op zoek naar de rust van kleine eilanden maar met een prachtige natuur en dito strand.

Ria De Aldan

We kregen een extra dagje rustig weer en daar maakten we gebruik van om een kleinere Ria te bezoeken. In deze Ria De Aldan geen mooie dorpen of steden, gewoon stond in de pilot geschreven, "een rustige Ria met eenzame stranden waar de natuur prachtig is ..." wel meer hadden wij niet nodig om ons hier in te laten lokken.

Het is wel een vrij open en onbeschermde Ria en vraagt dus om rustig weer, maar de weergoden waren ons gunstig. We tuften 's middag op een bijna rimpelloze open baai en zochten tussen de 'viveiro's' (grote drijvende vlonders met hangcultuur mosselen) onze weg naar een rustig strandje waar we konden ankeren. Er was keuze genoeg in mooie plaatsjes om het anker uit te brengen en hier kregen we een zalig rustige nacht.
De komende 2 dagen komt er terug wat meer wind en dan gaan we terug een haven opzoeken na 4 dagen op anker gelegen te hebben om de boot af te spuiten en de watertanks terug bij te vullen. Hierna nog slechts 1 Ria te gaan, dit gaan we zeker missen.

De horréos van Combarro, Ria Pontevedra

Horréos, oude graanopslagplaats

In de Trotter stond Combarro niet direct als een bezienswaardigheid omschreven. Maar via andere kanalen hadden we gezien dat dit klein vissersdorp in de Ria Pontevedra zeker de moeite was. Je ziet men moet altijd opletten om op basis een 1 boek conclusies te trekken.
In het dorpje staan er 10 tallen van deze horréos verspreid en goed onderhouden. Het eigenaardige is dat er verschillende op gesteld staan aan de rand van het dorp tegen de zeewering aan?? Het is wel erg toeristisch maar het is meer dan een bezoek waard. Er staat een kerkje gebouwd uit de 8ste eeuw, geeft te denken hoe oud deze vestigingsplaats is. Morgen blijven we ook nog een dagje hier om nog wat verder te verkennen. Ook omdat de wind te strak is om de eilanden te kunnen bezoeken.

leuk dorpspleintje

Het zal nog een paar dagen duren eer de wind terug wat gaat liggen zodat we rustig plaatsje kunnen opzoeken.
Overal waar we komen staan er vissers op de kades en golfbrekers, van 's morgens vroeg zelfs tot in de nacht (heb geen zin om te controleren hoelang juist). Maar het merkwaardige is dat er hier in Spanje ook veel vrouwen zijn die de vissersroede met heel veel kunde en finesse hanteren ??? dit geeft te denken :-)
In het dorpje zijn er ook tal van kleine plaatsjes waar kruisbeelden opgesteld staan. Als het de Heer is dan kijkt het beeld landinwaarts, Maria dan weer kijkt uit over de zee???
Prachtig ook zijn de mooie tuintjes waar tomaten, druiven, appelsienen en citroenen weelderig groeien. De ommuurde tuintjes liggen net achter het dorp en er lopen kris kras kleine wegeltjes door. In Corme zagen we dat deze tuintjes verwaarloosd waren en onbewerkt, hier echter zijn ze volop in gebruik. Het klimaat is ook net iets beter dan aan de noordkust van Spanje waar de killige noorderwind steeds het land geselt. We hadden gelezen in een gids, dat eens je voorbij Cabo Finesterre bent de mais vervangen wordt door wijnranken. Hmmm mijn keuze zou rap gemaakt zijn, heb er wel niet opgelet hoede vrouwen daar de vissersroede hanteren??? Tja dat zal voor een volgend bezoek zijn maar voorlopig blijft de boeg zuidwaarts wijzen.

Verrassend Carril

Ria De Arousa, Carril

Tussen Vilagarcia en Carril loopt een "Avenida", die heel  mooi aangelegd is aan de zoom van de baai, die een 2 tal kilometer lang is. Zulke Avenida's komen in alle Spaanse badsteden voor waar er een mooi strand is en deze avenida's zijn voorzien van kunstige banken & lantaarnpalen en andere mooie ornamenten. Je ziet duidelijk dat je in het land van Gaudi, Picasso, Salvadore Dali ... en zoveel andere bekende Spaanse kunstenaars loopt.
Carril was de eerste haven van Santiago De Compostella maar in de loop der tijd heeft Vilagarcia die rol over genomen. Carril is daardoor een klein vissersdorp gebleven terwijl Vilagarcia tot een behoorlijk grote stad is uitgegroeid. Daardoor is Carril heel charmant met prachtige onderhouden huizen die soms maar een

de avenida naar Carril

paar meter van het strand staan. Gevaar voor overslaande golven is er niet in deze beschermde baai, met soms 3 passen te nemen staan de bewoners vanuit hun living op het stand, prachtig gewoon.
Het was heet vandaag op deze korte wandeling want de zon was ook van de partij. Maar wij passen ons aan naar de Spaanse manier van leven, siesta dus. Zo aanpassen naar ... wordt ook wel eens integreren genoemd denk ik :-) Dus tussen 12 en 16u rust, het is niet gemakkelijk voor ons noorderlingen maar met wat oefening lukt het best.
Vandaag hebben wij ook een aanvraag gedaan om een aantal eilanden, Isla Ons - Isla Cies ..., die tot een natuurreservaat behoren te mogen bezoeken.

Het strand van Isla Cies is ooit door een Britse vereniging uitgeroepen tot het mooiste strand! wij kijken hier al met verlangen naar uit. De goedkeuring kan wel een dag of 5 duren, maar wij hebben tijd hiervoor. Dat prachtig stuk natuur gaan we niet links laten liggen.
De komende dagen komt er wat meer bewolking en morgen zelfs kans op een buitje, ook de temperaturen gaan terug wat naar beneden maar dat mag van ons. Het is nu 19.30u  en in de kuip (ook in de boot) is het nog 29°. Morgen of overmorgen, als er wat wind komt, gaan we een ander klein vissersdorp opzoeken in de volgende baai.

Ria De Arosa, Villagarcia

De laatste dagen is het heel mooi weer maar ook rustig en vooral warm. Toen we de Ria van Muros verlieten naar de volgende Ria hadden we niet veel hoop op wat wind en dachten dat we de volledige afstand (35mijl) op de stalen fok (motor) zouden moeten afleggen. Maar we waren nog maar net de baai uit of er stak al een mooi bruikbaar windje op om ons langs de mooie kust te laten glijden. De deining is hier veel minder uitgesproken dan aan de Costa Del Morte, de zee was rustig zelfs. De volgende Ria is Ria De Arousa, de grootste Ria van Spanje en ook de mooiste. De baai beslaat een oppervlakte van 200km² waar alle soorten visserij bedreven wordt. Er drijven heel veel houten pontons rond waar hangcultuur mosselen aan gekweekt worden, maar ook de dikke zwarte voedingsrijke bodem zit vol met allerlei schelpdieren die in de restaurants op heerlijke wijze bereid worden, en wij zijn daar getuige van hmm.

Er zat een mooi windje die ons op het vlakke water bijna geruisloos naar de achterkant van de baai bracht. Het was een zeiltocht om op te schrijven, een goede wind, blakende zon en geen golven prachtig gewoon. Zulke dagen krijg je niet elk jaar en dan in zulk mooi baai waarin heel abstracte rotspartijen je dwingen tot geconcentreerd navigeren.
Villagarcia De Arousa is een vrij grote stad met mooie winkels, leuke verkeersvrije straten en natuurlijk terrasjes. Het is de haven van Santiago De Compostella, ook het strand hier wordt naar de hoofdstad van Gallicië genoemd. Er zijn nog mooie stukken met imposante gebouwen uit het verleden over maar minder talrijk dan in Muros waar de ouwe dorpskern volledig in takt gebleven is. We vonden hier een wel Lidl waar we onze notenvoorraad konden aanvullen. We zijn ondertussen door onze stock etenswaren uit België en dan moet je beginnen aanvullen met regionale producten. Maar met een beetje zoeken en proeven vind je voldoende alternatieven om de keuken draaiende te houden en de magen goed gevuld. Fruit eten we veel en is hier goedkoop en heel lekker en vers natuurlijk. We drinken ook regelmatig vers sinaasappelsap dat we voor de hygiëne voorzichtiggewijs ontsmetten met wodca, en mens kan nooit voorzichtig genoeg zijn in zuiderse streken toch :-)

Muros

kuieren door een prachtig bewaard stadje

Muros is het mooiste stadje dat we tot hiertoe tegen kwamen. De juiste datering hebben we niet opgezocht maar het is oud, middeleeuws. Een prachtig romaans kerkje en nog een paar even oude kapelletjes staan in het oude center verspreid. Je kan uren rond kuieren in de smalle straatjes en aangezien het dorp tegen een heuvel aan leunt zijn er overal trappen die de smalle doorgangen verbind wat het geheel een speciaal cachet geeft.
We stonden versteld te kijken aan de etalage van een immobiliën kantoor, voor weinig geld kan je hier een huis of appartement kopen. Zeker oude boerderijtjes "finca' s" staan spotgoedkoop geprijsd. We zagen een finca voor 30.000€ op 1000m² grond??? wel wat werk aan maar zo een stuk grond is bij ons niet meer betaalbaar. Het liet ons even dromen .... moesten we niet varen ....
Maar voorlopig blijven we nog maar wat op het water :-)

sardienen, pimiemento's do patron, en pulpo

Het eten is hier lekker en vooral goedkoop. 4 glazen wijn en 3 schotels kosten tezamen 23€ ! We betallden op het terras 1 € voor een glas wijn ?? moeilijk om te stoppen bij dit warm weer :-)

de lady voor anker

En wanneer je dan op anker ligt en geen havengeld moet betalen dan ga je al makkelijker wat lekkers proeven op de gezellige terrasjes. We kijken op de kaart wat we niet kennen en bestellen dit om te proeven. Tot nu toe nog geen tegenvallers gehad, als je iets besteld dat uit de zee komt dan is succes gegarandeerd. Een verscheidenheid aan vis en schelpdieren en alles levend vers want ieder haventje hier heeft zijn eigen vissers die iedere dagvoor verse aanvoer zorgen. Hmmmm hopelijk komen we nog veel onbekende gerechten tegen.