La Gomera, klein is soms groots

stuw die de vruchtbare vallei van Vallehermoso voedt

Wij hebben nog een 3 andere stevige wandelingen op dit prachtig eiland gemaakt. Iedere wandeling bracht ons door een volledig nieuw decor, iedere streek heeft zijn eigen begroeing. Soms hoge laurierbossen dan weer redelijk lage begroeiing met een weelde aan bloemen en vetplanten dan weer groene vruchtbare valleien waar bananen, papaja's, advocado's maar ook aardappelen en andere groenten rijkelijk geoogst worden dan weer hellingen met dennen begroeid. Heel gevarieerd dus. Een ideaal eiland voor wandelaars of zij die van de rust houden.
De hoofdstad San Sebastian is ook heel apart en de oudste gebouwen dateren van 1492. Ja juist mijnheer Columbus had hier blijkbaar ook een optrekje. Een ander stulpje van hem had ik al bezocht in Porto Santo. Tja zo ontstaan er van die mythes dat kapiteins of zeelui in het algemeen in iedere haven een vrouw hadden, pfffff waar halen ze het uit!? Het eiland was al bevolkt door een soort indianen, heel grote mooi mensen, die op gekende vakkundige Spaanse wijze 'gedelete' werden, met list en bedrog. Maar op dat gebied is er ook in onze tijd nog altijd niet veel veranderd. Nu ook worden nog onschuldige burgers geslachtofferd op het altaar van macht en geld.

oud fort San Sebastian

In het park van San Sebastian staat nog een oude toren die de bevolking moest beschermen tegen invallen van allerlei dieven en piraten, tja in die tijd kwamen er ook al Engelsen op bezoek :-)
Blijkbaar konden ze zich goed verdedigen want het is nooit echt geplunderd of veroverd geweest door piraten.

toverachtig laurierbos

De wandelpaden zijn heel goed aangelegd en onderhouden en zeer goed bewegwijzerd. En het openbaar vervoer is heel goed afgestemd op mogelijke vertrek- en aankomstpunten. Een buschauffeur stopte zelfs tussen 2 haltes in om ons exact aan het begin van een wandelroute af te zetten. Echter niet alle buschauffeurs zijn altijd even vriendelijk of behulpzaam, hier komt ook wel het maandagmorgensyndroom voor zelfs op andere dagen van de week. Het is een verrassende vaststelling dat er heel weinig andere talen gesproken worden op de ganse eilandengroep. Zij voelen geen enkele nood om zelfs maar te proberen om een andere taal te spreken nochtans is het toerisme voor deze eilanden de belangrijkste inkomstenbron??? Gelukkig met een beetje goede wil, zeker voor wie wat Frans kent, is Spaans redelijk goed verstaanbaar en met nog wat meer goede wil kan je al snel met een handvol woorden je verstaanbaar maken, de elektronische betaalkaart doet de rest.
35% van het eiland, het eigenlijke groene hart, is beschermd natuurgebied. Heel leuk is het om te proberen vogels te herkennen. Dit is niet altijd gemakkelijk omdat bv. de roep van de vink hier totaal verschilt dan van deze bij ons. De blauwe vink is ook natuurlijk een endemische soort die alleen op deze eilanden voorkomt met nog een kleine variant op Madeira.

op weg naar San Sebastian

Waar we niet echt in slaagden was het verkennen van een gekko, gekhé. De gekko staat symbool zowel voor La Palma als voor La Gomera maar is bijna niet te zien. De enigste keer dat we er eentje te zien kregen, dan nog maar een halve, was op een terrasje bijkomend van een vermoeiende wandeling met een gin-tonic , een mens moet soms heel erg ver gaan om zijn natuurdoelstellingen te halen.
Op de terugtocht naar La Palma wilden we nog een speciale rotspartij bezoeken die alleen via de zee te bereiken valt. Met toeristenbootjes wordt deze plaats regelmatig bezocht en wordt op infofolders als adembenemend beschreven. Wij hadden er een paar extra mijl voor over om ook 'Los Organos' te aanschouwen. Geen van beiden echter kwam in ademnood bij het zien van Los Organos, onze fysiek was natuurlijk aangescherpt door de vele wandeltochten - kan zijn. Het was mooi en speciaal maar zeker niet adembenemend, maar ja die bootjes moeten ook hun kost verdienen toch. Toch is dit voor mij het mooiste eiland dat ik tot hiertoe bezocht.

La Gomera

goudmakreel of mahi-mahi

Al sinds toen ik Frankrijk verliet sleur ik alle soorten van lokaas achter de boot aan, maar helaas 3 x helaas. En ja toch wordt geduld toch soms beloont, eindelijk! Hopelijk heb ik nu het juiste lokaas en de juiste manier van vissen. Tussen La Palma en La Gomera kregen we lekker bezoek aan boord. Onmiddellijk gekuist en proper gemaakt en de frigo in, verser kan niet natuurlijk. Deze keer was het een mooie goudmakreel of mahi-mahi, volgende keer hopen we op een bonito.
De tocht naar La Gomera zelf ging razend snel, eens de zuidpunt van La Palma voorbij. Tussen Tazacorte en de zuidpunt heerst er altijd een windluwte, de hoge bergrug vangt de wind weg. De motor moest hier een uurtje of 2 aan het werk. Maar eens de zuidpunt voorbij kom je in de acceleratiezone tussen de eilanden en dan vliegt de windsterkte met een klap omhoog, van bijna 0 naar iets meer dan 20kn wind. Het GZ was nog dubbel gereefd van toen ik naar La Palma zeilde, en ze hoefden er duidelijk niet uit. Continu boven de 7kn ging het zeer snel richting westkant La Gomera, Playa Argaya aan Puerto Vueltas was ons doel. Ook hier viel de wind ineens weg eens je achter het eiland kwam, dus zachtjes op motor op zoek naar een rustige ankerplek.

Puerto Vueltas

Er lag nog een boot geankerd maar er is meer dan plaats genoeg. Toen ik het anker vierde op 10m diepte zag ik het mooi op de harde ondergrond liggen, bijna geen zand. Maar de komende dagen was er totaal geen wind voorspeld, dus stak ik 40m ketting bij en dat hield als een huis. Met de dinghy brachten we een bezoekje aan het kleine dorpje, een leuk en gezellig dorpje, met een paar kleine mercado's voor wat etenswaar.
2 dagen nadien ging het richting 'hoofdstad' San Sebastian. Daar vonden we in de haven een steiger vrij voor een paar nachten. De liggelden vallen hier reuze mee, alleen mag de boot niet langer zijn dan 12.00m anders moet je maandelijks vuurtorentaks betalen die vrij hoog kan oplopen. En gelukkig staat op mijn vlaggebrief 12.00m !!!!! Had het 12.01 geweest dan had ik al een paar honderd € meer liggeld moeten betalen :-) 1cm is niets maar nu maakt het een wereld van verschil uit.

1000 tinten groen

Van hieruit deden we, met gebruik openbaar vervoer, een prachtige wandeling. Aan de buitenzijde is La Gomera pure bijna onbegroeide rots, wel met prachtige kleurschakeringen. De natuur heeft hier de mooiste kleurpatronen over elkaar laten vloeien. Het hart van het eiland echter is prachtig begroeid met Laurierbossen, varens, palmen bloemen ..... waar veel dieren een goed onderkomen hebben. De blauwe vinken kwamen tijdens onze picknick op minder dan 1m van ons zitten op de loer voor wat lekkers, mooi. De wandelpaden zijn heel mooi en veilig aangelegd en voorzien van veel infoborden. Voor mij is dit het mooiste eiland dat ik tot hiertoe bezocht, minuscuul klein maar wat een weelde.

Tazacorte - Lomo de las Chozas

de krater met verschillende wandelingen

La Palma een wandelparadijs! Maar wegen in paradijzen kunnen ook heel hard, zwaar zijn. Ik had gezien dat er een wandelpad van Cumbrecite (op 1340m in de krater) tot bij de oceaan liep, eigenlijk tot in Tazacorte. Met de bus - bus - taxi kwam ik voor 10€ op de plaats van vertrek, in de Caldera Taburiente of te krater. De eerste kilometer zijn makkelijk bijna vlak maar eens je de kraterrand overschrijd en langs de steile valleiwand stelselmatig afdaald wordt het pad moeilijker, zwaarder. De valleiwand wordt regelmatig diep ingesneden door diepe kloven door hemelwater met heel veel geduld en geweld uitgeschuurd. Om deze kloven over te kunnen steken daalt het pad soms heel steil om nadien terug 100 of 200m te stijgen, heel vermoeiend.

in de Caldera

En dan als je langs de windstille zuidwand wandelt brandt de zon genadeloos op je neer. Het is ook regelmatig zoeken want het pad wordt regelmatig door schuivend steenpuin onderbroken. Mijn tablet met Osmand+ waar de wandelroutes perfect ingetekend staan moesten mij regelmatig terug op het goede pad brengen, spijtg genoeg kan mijn tablet mij alleen bij wandelingen op het goede pad brengen :-).
Op enkele plaatsen zijn er hulpmiddelen aan de wand, kettingen -stalen kabels - ijzeren beugels, bevestigd omdat de paden soms heel smal zijn en versierd met een mooi diepe afgrond er naast. Zeker geen wandelpad voor beginners of mensen met hoogtevrees. Het staat bij het begin van het pad aan 2 kanten duidelijk aangegeven dat er enige moeilijkheden op je liggen wachten als je dit pad inslaat, een verwittigd man is er 2 waar - hetzelfde voor de vrouwen :-) (dit is een eigen invulling stond niet op het bord :-) )

hulpmiddelen waren soms heel welkom

Het is zwaar, moeilijk, lang maar wat je ziet en voelt is prachtig. De levada wandelingen in Madeira zijn bijlange na niet zo zwaar als dit soort paden. De levada's lopen vrij horizontaal aangezien ze water over grote afstanden transporteren, hier en daar ook wel met gevaarlijke passages. De paden hier gaan continu op en neer langs de steile kraterwanden, en de steile afdalingen plegen een aanslag op je kuitspieren. Regelmatig moet je een helling met los steenpuin oversteken, opletten dat het niet opnieuw begint te schuiven. Op het einde van het pad kwam ik duidelijk wat dicht bij nest(en) van torenvalken. Een 4 tal hing krijsend in de lucht, 2 ervan deden een schijnaanval.

het was eens iets anders :-)

Ik was hier duidelijk niet gewenst, ik bleef de volgende 100m heel dicht bij de wand, stil hopend dat ze geen kamikaze neigingen hadden. Na 4.5 uur kwam ik in de buurt van Llanos dat een km'tje of 5 van Tazacorte ligt. Ik vond het goed om hier een 'cana' (biertje) te nuttigen en dat laatste stukje toch maar, om de maatschappij te sponsoren, de bus naar  Tazacorte te nemen.

in de verte een aanlokkelijke frisse oceaan

La Palma - Tazacorte een jaar verder

Sneller dan gewild vertrek ik uit Puerto Rico maar het weerbericht leek te mooi om dit te laten schieten. Begin juli krijg ik bezoek op La Palma, en dan moet ik ook maken dat ik daar ben natuurlijk. Rond de Canarische eilanden zit er voornamelijk een noordcirculatie dat maakt het niet altijd gemakkelijk  om van zuid Gran

zuidkant Gran Canaria, chocolade met crème fraîche

Canaria naar het meer noorderlijke La Palma te varen. Maar er werd in de nacht van ma op di een NE 15kn voorspeld!! prima om La Palma proberen te bereiken. Aan de zuidkanten van de eilanden zit er bijna geen wind, de hoge vulkaankegels doen goed hun werk om de zuidkanten windluw te maken. Net voorbij Gran Canaria maakte ik kennis met de acceleratie zone, het gaat dan ineens van 7kn zuid naar 24kn N. Maar men had me gewaarschuwd voor deze zones! De witte koppen verraden dit echter al van ver. Ik had op tijd alles klaargelegd om snel te reven, de genua had ik al een stukje ingerold. Het snelreefsysteem werkt prachtig, op 2 min heb ik 2 reven in het grootzeil zonder de kuip te moeten verlaten, als je alleen bent is dat geen luxe!! De strijd om hoger noord te komen kon beginnen, net iets minder dan scherp kon ik op de zuidwestpunt van Tenerife aansturen. 2 reven in GZ en 2 in de genua en dan ging het heeeel snel maar ook heeeel nat. Ik de kuip was er een voortdurende zoutwatersproei die alles nat en zout maakte. Dat stuk tot onder Tenerife liepen we continu meer dan 7kn, onder Tenerife terug de wind die wegvalt zelfs een zuid 3bf wordt. Een half uurtje motor moet het windluwe deel overbruggen. En dan terug aan de bak, echter ondertussen was het donker geworden. Ik kon het acceleratiefeest nu in het donker overdoen, reven ... buiswater, zeilen een feest. De NE liet iets langer op zich wachten dan voorspeld, als die N bleef kon ik de noordkant van La Gomera niet vrijzeilen zonder een slag te maken. Het ging net, zo hoog mogelijk aan de wind (24kn) bleef ik een mijl boven La Gomera. Dat was best lekker spannend, op de kaart zie je je positie maar in het duister zie je aan lij de massieve bergen uit de oceaan oprijzen. Ik kon onmogelijk inschatten in deze maanloze nacht hoe ver of hoe dicht ik van de kustlijn zat, vertrouwen op de GPS dan maar. Deed een dubbelcontrole op de navionicskaarten van mijn tablet, die vertelde mij ook dat er nog water genoeg onder de kiel zat. Gas geven dus en de wind draaide zachtjes aan meer NE, dank je wel voor die paar graden hoger. Net boven La Gomera luwde de wind naar de mooi voorspelde NE 15kn, de rest van de nacht schoof de lady met 6kn richting La Palma in het bijna zwart verder.

zonsopgang aan de zuidpunt van La Palma

Bij zonsopgang was ik aan de zoutpannen op de zuidpunt van La Palma die wij in november 2012 bezochten. Ik vind het altijd een mooi moment om vanop zee plaatsen te zien waar je als landtoerist rondscharrelde. 3 mijl na het ronden van de zuidpunt ontnamen de massieve bergen, van de in 1949 ontstane zuidpunt, mij het mooie dragende windje. De laatste 7 mijl ging het op motor. Meer dan tevreden over deze tocht, slecht 3 uren motor nodig gehad om een paar windluwe passages te overbruggen de rest op zeil mooi ..... Het was best een zware nacht want slapen kan je niet als je tussen de eilanden doorlaveerd. Er is altijd kans op kleine visserbootjes die geen AIS alarm kunnen genereren. Maar de spanning boven La Gomera liet me geen moment indommelen en op tijd een sterke koffie deed de rest. Dit was er eentje om in te kaderen, spijtig genoeg heb ik geen kadertjes aan boord :-) dus zal ik het maar bij die andere mooie tochten en momenten bewaren. Aan de zuidpunt van La Palma realiseerde ik me dat ik juist een jaar geleden, 24 juni 2013, vertrokken was in Antwerpen. Het jaar 13 was zeker geen ongeluksjaar voor mij, ik droom niet ik realiseer waar ik zolang aan werkte en voorbereidde. Achter mij een berg mooie momenten en veel geleerde lessen, voor mij een mooi ingekleurde kaart met interessante gebieden en nog 6 blanco maanden te gaan dit jaar. Die ga ik ook proberen inkleuren met de pasteltinten van de opkomende zon, het blauw van de oceaan met prachtige lijnen getekend door de lady. Ik acht mezelf heel gelukkig dat ik dit kan en mag realiseren. Wat is dat jaar snel voorbij gegaan, veel gezien veel geleerd en nog veel meer genoten ook nu als ik zoveel moois mag schrijven. In Las Palmas kocht ik recent een overzeiler die ik in de carré ophing.

veel inspiratie aan de wand

Mijn blik dwaalt nu regelmatig over deze kaart en ik zie nog heel veel mogelijkheden om deze tocht, een jaar geleden begonnen, verder te zetten en nog iets meer zeiler te worden. Zin heb ik er alvast in, soms is er iemand nodig om mij wat in bedwang te houden want de seizoenen met bijbehorende weersystemen moeten je volgen, dus even temporiseren en genieten op deze mooi eilandengroep.

Puerto Rico Gran Canaria

duinen van Maspalomas waar de natuur nog zijn 'gang' gaat

Het werd hoogtijd om terug eens de touwtjes los te gooien, genoeg inkopen gedaan. Er was wel redelijk weinig wind maar de voorspelde 10kn N kwam uit en dat  is voldoende om de lady rond de 4kn te laten lopen. Mijn schoonmaakwerk heeft duidelijk gerendeerd, met zo weinig wind en plat voor de wind nog gemiddeld 4kn lopen stemt mij zeker tevreden. Het was zalig rustig op de oceaan met een stralende zon, perfect dus. Het leven is niet altijd perfect voor iedereen blijkbaar was gans de dag werd er een 'Pan Pan' uitgezonden over een op drift zijnde houten boot met een 30 tal opvarenden die van de Marokkaanse kust vertrokken was. Regelmatig zag je ook vliegtuigen van de kustwacht vertrekken op speurtocht naar deze mensen. Ik hoop dat hun speurtochten niet te vergeefs waren, want meestal zijn er ook vrouwen en kinderen aan boord, de wereld is niet altijd mooi en gul voor iedereen.
De tocht ging langs de kust richting zuid zover de wind mij zou brengen. Mijn hart sprong op toen ik de reel hoorde aflopen ??!! maar helaas een plastieken afvalzak :-( ik was al tevreden dat die niet in de schroef terecht gekomen is anders kon ik weer wat duiken. Mijn groen hart gebood me om de plastiekzak mee te nemen aan boord en deze propertjes in de vuilnisbak van de marina te deponeren, voila. Ja inderdaad een kinderhand is gauw gevuld he :-)
Net voorbij Maspalomas, met zijn bekende 'natuurstranden' viel de wind geleidelijk weg en moest ik

Puerto Rico - Gran Canaria

het laatste uur de stalen fok nog aanslaan, op motor dus. Even de pilot geraadpleegd en Puerto Rico leek mij wel een leuk haventje. Puerto Mogan, nog een paar mijl verder, is een heel mooi haventje maar daar bracht ik al eens een week verlof door in 2006, dus liever dan een haven die ik nog niet bezocht. De ligplaatsen zijn redelijk krap bemeten maar er stonden wat vissers op de steiger en die hielpen mij en de lady in haar keurslijf wringen tussen 2 boten in. De prijs viel ook mee 25€ per nacht, zelfde prijzen als bij ons en dan mag je niet mopperen, ik althans niet. Heel leuk liggen, een klein toeristisch haventje en net niet te druk.  Maar ja het is nog altijd maar juni, misschien komen er de volgende maanden nog wat contingenten toeristen bij??
Het weerverschil met Las Palmas is opvallend. Boven Las Palmas pakken er regelmatig wolken samen in de loop van de dag, en de wind voel je daar veel feller aan. Dit is een typisch fenomeen voor al deze eilanden, deze hebben meestal een goede weer zijde en eentje waar regelmatig wolkjes hangen en de wind feller is. 

Goede planning rendeerd

Een zestal jaar geleden, toen ik zachtjes aan met de voorbereiding van deze tocht begon, vond ik dat het geen slecht idee zou zijn om een duikset aan boord te hebben. Nu kan je wel alles zo kopen, hier heb je geen vergunningen voor nodig. Aangezien je met druktoestellen werkt en eventueel voor het bevrijden van een anker wat op grotere diepte gaat werken vond ik het toch maar aangeraden om een duikcursus te volgen.

wat duiken & snorkelen geeft een kuip vol rommel

Dit om te leren omgaan met de verschillende onderdelen van een duikset, het onderhoud hierop, en wat je juist nodig hebt, de techniek van het duiken en vooral de veiligheid. Naar beneden gaan is zeker geen probleem, dat gaat vanzelf, maar wou ik ook terug bovenkomen met alle ledematen en organen nog op de juiste plaats en met de juiste vorm :-) Ik deed een Padi duikcursus samen met mijn jongste zoon in Egypte, het nuttige aan het aangename koppelen heet dat dan. Ik vond het duiken echter heel leuk en ben verschillende malen naar Egypte gegaan om de onderwaterwereld wat beter te verkennen. In de loop van de jaren heb ik stelselmatig mijn duikuitrusting aangekocht zodat ik nu een volledige set aan boord heb. En vandaag heb ik daar heel nuttig gebruik van kunnen maken. Ik wou er een dag of 2 geleden op uittrekken maar controleerde toch even al snorkelend de aangroei op de boot en vooral de schroef. Ik werd niet teleurgesteld er was meer dan genoeg aangroei :-) maar ik zag ook dat de 2 zinkanodes rond de schroef bijna weg waren, op een jaar tijd ??? Toen ik in Antwerpen lag gingen die anodes meer dan 2 jaar mee ?? Veel zouter water natuurlijk wat een goede geleider is. Al snorkelend de anodes vervangen zag ik niet zo zitten. Dus de duikuitrusting maar 'opgedoken' uit zijn opbergplaats en voila 2 anodes geplaatst geen materiaal naar de diepte verdwenen en met de rest van de fles in 2 beurten de romp wat beestjes vrijgemaakt. Hier in de haven is een duikwinkel die mijn fles terug tot 300bar gaan opvullen. Die moeten een enorme trechter hebben om zo een fles te vullen :-)
De zichtbaarheid is hier eerder beperkt in de haven, er is een zandstrandje vlak bij. Het zicht is maximaal 3m en als je dan romp wat afschrobt, met mijn ongelofelijk inzet natuurlijk, ja dan loopt die nog fel terug. Dus regelmatig van plaats wisselen om toch een beetje een overzicht te hebben waar nog wat biotoop kon verwijderd worden.
Ik had wel veel vriendjes onderwater, hele bendes kleine visjes kwamen van mijn groentenmix smullen die onder de boot rondwolkte, dus ik ben niet de enige gelukkige vandaag :-)

Las Palmas de Gran Canaria

de tuin van een wat 'groter' hotel

Een tijdje geleden sinds ik nog iets op deze internet schrijfrol plaatste, maar sinds mijn aankomst hier heb ik geen noemenswaardige activiteiten ontplooid. Ondertussen heb ik terug een bezoek aan België gebracht en op de valreep nog een buurman in Jachthaven Linkeroever gaan uitzwaaien. Hij en zijn vriendin beginnen ook aan de zolang geplande tocht. Veel succes aan jullie beidjes !!! Hopelijk worden we ergens terug buren, een rustige baai met een terrasje lijkt mij wel wat.
Las Palmas is een heel grote stad, meer dan 350.000 duizend inwoners. Daardoor staat ze zelfs in de top tien van Spaanse grootsteden. Daarom ook dat ik er zo weinig over schreef, de stad op zich trekt mij niet zo heel erg aan. Een grote plus natuurlijk is dat hier alle soorten winkels & magazijnen te vinden zijn. Ik wou hier en daar nog wat verbeteringen aanbrengen aan de boot en dan is het leuk dat de meeste winkels op loopafstand liggen.
Aan de andere kant van Las Palmas, iets meer noord, liggen mooie zandstranden waar de toeristen gretig gebruik van maken, Blankenberge maar dan in het groot :-)

Las Palmas, groot Blankenberge

Er is wel een leuk oud gedeelte te vinden in de binnenstad waar altijd wel iets te zien en te beleven valt. De prijzen liggen hier voor voeding & restaurant hoger dan Madeira/ Portugal. De prijzen van de etenswaren hier in de supermarkten liggen bijna even hoog als bij ons. Lekker gaan uit eten voor minder dan 10€ (alles in) is hier bijna onmogelijk. Heel bizar vind ik ook dat ik hier veel minder lekkere wijntjes vind aan schappelijke prijzen??? Nochtans is Spanje een van de grootste wijnproducenten van de wereld. Ook de vis is hier veel duurder dan in Portugal, de reden dat veel moet ingevoerd worden kan het niet zijn want ook Madeira moet dit ook doen??? Ben benieuwd of de prijzen lager zijn in minder toeristische dorpen of op de kleinere eilanden.
Voor het aankopen van scheepsbenodigdheden is het hier wel heel erg goed. Er zijn tal van goed uitgerust winkels en de taks is slecht 7%, wat op belangrijke aankopen een degelijk verschil uitmaakt. Niet voor niets dat de internationale zeilerswereld hier langere tijd aangemeerd blijft om hun boten voor wat grotere tochten nog beter uit te rusten.

Isatfone Pro 2

Zelf heb ik hier een satelliettelefoon aangekocht die de veiligheid aan boord, of nog beter 'van boord' in geval van nood sterk verbeterd. Na veel opzoekwerk op het internet maar ook informeren bij de zeilersgemeenschap, heb ik gekozen voor een Isatfone Pro 2 van Inmarsat. Inmarsat is de grootste provider ter wereld qua satellietcommunicatie, wel nog niet op vlak van satelliettelefonie waar Iridium nog de grootste is. Inmarsat is hier recentelijk ook mee begonnen en lopen Iridium snel in. Onlangs kwam hun nieuwe Isatfon Pro 2 uit die een aanmerkelijke verbetering was tov hun eerste model de Pro. De Pro 2 is waterdicht wat wel een plus is als je die gaat gebruiken in een noodvlot :-) , en de antenne is veel gevoeliger en is voorzien van een GPS. Inmarsat biedt veel flexibelere "airtime" aan, prepaid of abonnementen, maar dat mag niet het punt van beslissing zijn. Je bent er niet veel mee om een paar 10 tallen € te besparen als je geen verbinding kunt maken vanuit je reddingsvlot, dat zou pas een heel erg foute besparing zijn. Mijn eerste indrukken zijn heel positief, heel gebruiksvriendelijk. Dat is evident natuurlijk, wij gaan dagelijks om met smart- en andere fone's en hebben de bediening van dergelijke elektronica echt wel in de vingers.
Een goede zeilvriend heeft misschien zijn leven wel te danken aan deze technologie, het maakte de redding op zee zoveel gemakkelijk doordat er rechtstreekse communicatie was. Ik kan mij indenken dat het psychisch een enorme steun is om in rechtstreeks contact te staan met de wereld die nog wel vaste voet op aarde heeft.
Zachtjes aan ben ik nog wat inkopen aan het doen, een 3g internet prepaid afsluiten voor mogelijk internet op anker ed meer. Een dezer dagen verlaat ik de toeristische grootstad terug voor wat meer natuur en voor een afspraak op La Gomera begin juli.