Solo oceaanoversteek naar Guyana

Op de avond voor mijn vertrek ging ik mee uiteten met de bemanningen van 3 Duitse buurboten en 1 Nederlandse. Allen gingen richting Jacaray uit – Brazilië, en probeerden mij te overtuigen mee gezamenlijk op pad te gaan. Ik weet niet waarom maar Brazilië spreekt mij niet echt aan, zo bleef ik bij mijn plan om naar Frans Guyana te zeilen. Tevens met 5 boten op pad krijg je waarschijnlijk continu gemekker over de VHF, dat sprak mij al helemaal niet aan. Ik wil niet weten wat de vrouw des boot's 's avonds gaat klaarmaken, op gebied van eten dan wel te verstaan :-)

hydrogenerator, 's nacht vulde hij de batterijen

De laatste voorbereidingen waren wat hectisch verlopen, een steun in inox voor de 'watt&sea' hydrogenrator was niet gemakkelijk te vinden. Een plaatselijk brecanieker bracht toch nog een oplossing, niet perfect maar ja. Ik rekende sterk op de hydrogenerator, voor ik vertrok gaf ik mezelf een opdracht. Geen motor gebruiken om elektriciteit te maken, geen motor om bij windstilte de jacht op mijlen op gang te houden. De wind zou echter het spel moeten meespelen???

Zaterdagmorgen 20 december ging ik eerst nog wat verse groenten en fruit kopen met mijn laatste escudo's. Een bananendame met een mooie schaal op haar hoofd kreeg de eer mijn escudo's om te ruilen tegen een mooi hand bananen, die overigens uitstekend waren, de dame zag er ook niet slecht uit.

Rond 11u30 was ik klaar met de laatste voorbereidingen, wel ….. tja dan maar anker op zeker :-)

op de 1ste dag tonijn 7.5kg

Op de vertrekkende buurboten werd het vertrek nog een uurtje uitgesteld hoorde ik nog via de VHF.

25kn wind jaagde mij de nauwe straat tussen Sao Vicente en Sao Antao uit, een mooi begin. Enkel op uitgeboomde genua liepen we 6kn, voorlopig meer dan goed. Het vistuig werd klaargemaakt en overboord gezet. De wind bleef goed doorstaan, 20kn eens de eilanden aan de einder verdwenen. De hydrogenerator gaf problemen, voorlopig maakte die alleen wat geronk maar geen elektriciteit. Mij ontbrak ook een 6mm dynema touw om de hydrogenerator mooi diep te houden in het water. In de marina is een kleine onderdelenwinkel en daar had ik mooi gekleurde bobijnen gezien, een wand vol. Bleek echter dat het bijna allemaal shockkoord was en geen enkel stukje dynema of ander sterk lijntje van 6mm, improviseren dus.

Tijdens wat controlemetingen op de generatoromzetter bzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz … aaah ja de vislijn. Snel naar boven en ik zag de draad op de spoel snel minderen. Slip van de reel aandraaien en snok snok jawel en aan de stok te zien en te voelen was het geen kleintje. De boot liep ondertussen nog 5 a 6kn, dat werkt niet mee en de vis maakte daar gretig gebruik van. Na een minuutje of 10 strijd gaf de tonijn zich gewonnen. Schepnet in, klaarstaande kuip in en een geut wodca in zijn kieuwen, die sliep. 70 cm tonijn = 7,5kg droog aan de haak, nu ja hij was nog wel een beetje nat toegegeven :-) Verse vis!!! lekker, mijn eerste tonijn en wat een beest. De komst van die jongen smeet wel mijn kookplanning volledig overhoop maar daar kon ik best mee leven. De diepvrieskip zou wat langer in zijn hok moeten blijven, maar die bleef cool. Toch wel een uurtje bezig geweest eer alle filets van de tonijn in de frigo & diepvries zaten. Na het koken van mijn eerste warme maal kreeg ik een klop van de hamer, pfff ik was doodop. Ondertussen ver genoeg van de eilanden af, dus geen kleine kustvissers meer, meer dan tijd om een paar hazenslaapjes te doen.

De eerste nacht kom ik echt moeilijk in slaap, moet nog wennen aan het ritme van de oceaan. De volgende dag zakte de wind wat, klopte met wat de gribfiles voorspelden. Toch bleef ik nog de nacht doorzeilen met alleen genua op. In de loop van de dag een paar connector problemen van de hydrogenerator opgelost, deze begon zijn leds op te steken ! Ah de elektriciteit stroomde al een beetje de batterijen in, nog niet 100% maar het werkte! De derde dag viel de wind meer en meer weg, in de namiddag 10kn. Daar moest ik het ook de volgende 4 dagen nog mee doen. Maar de lady maakt nog 100 mijl/dag met de genua te loevert uitgeboomd, voor mij meer dan genoeg. Tot zolang er druk genoeg op het roer staat en de autopiloot zijn ei kwijt kan is het ok. Haast heb ik niet, het Zuid-Amerikaanse continent zal een paar dagen later nog wel op dezelfde plaats liggen. Eten & drinken is er volop zeker na die mooie vangst. Wat was die oceaan vredig, een heel zachte deining waar de lady als een zwaan met gespreide vleugels haar weg onvermoeibaar verder zette samen met haar vriend 'makkie' de stuur. 's Morgens droop de dauw van de onderlijken net als van de slagpennen van een zwaan, sierlijk. 's Nachts priemden haar navigatielichten als 2 vurige ogen ver in het duister, schilderde haar pad met rood en groene tinten.

passaatwolkjes in alle variaties

Het slapen en iedere 30min even een visuele controle ging prima, had het juiste ritme te pakken. Voor het donker werd zette ik altijd 1 reef in het grootzeil, uit veiligheid. De 2de reef kan sneller geplaatst worden in geval van een humeurige squall. De eerste week was pikdonker, de maan speelde blijkbaar uit. 24 dec zakte de wind nog wat verder naar 8kn knopen, bij momenten zelfs maar 6 meer. Ik had mij voorgenomen om de zeilen te strijken mocht de wind volledig vallen, ik zou een heerlijk lange nachtrust krijgen, de motor ging onder geen beding aan. Maar die lange nachtrust kwam er niet, er bleef net voldoende wind staan zodat makkie de lady in de goede richting kon sturen. Kerst was een heerlijk zonnige dag, vrede op aarde voor mensen van goede wil. Bijna surrealistisch was deze heerlijk milde oceaan. Iedere dag moest ik de hydrogenerator meermaals uit het water halen om het gebroken touwtje te vervangen, wat is dat toch. Wat beter kijkend, met veiligheidsgordel stevig vast, vanop het achterdek met mijn voeten in de bruisende oceaan zag ik een verschoven pal die het touw plette. Met wat durf kon ik die pal terug in de juiste richting verdraaien. Het touw bleef langer zijn werk doen vanaf dan en ik kon er wat meer kracht opzetten, meer elektriciteit dus! Prima.

Iedere dag had ik via kortegolf contacten met verschillende Belgische radioamateurs die mijn vorderingen gade sloegen. De netleider Omer – ON7KO – deed prachtig werk. Zo kwam ik na een week zonder gribfiles te zitten, de voorspelling zijn slecht 8 dagen max. Ik vroeg Omer of hij iets kende van meteo, wel specifiek het weer dat voor mij lag te wachten? Samen hebben we dan de website 'passageweather' overlopen en na een tijdje kreeg hij de smaak te pakken. Zodoende kreeg ik iedere dag van Omer, via kortegolf, een meteobericht waar ik dankbaar gebruik van maakte. Bedankt Omer!

het uitzicht van de oceaan veranderd continu

Tegen 28 dec kreeg ik van Omer te horen dat ik in een gebied zou komen met meer wind, mogelijks 30kn en meer. Ik stuurde een satellietbericht naar een bevriende zeiler die wat beter en met meer detail kon inzoomen op het komende weer. Zelfde voorspellingen, 30kn en meer mogelijk maar ik lag dicht tegen een wat rustiger gebied dat zuidelijker lag. Gans de nacht ging ik puur zuid, de wind trok die nacht fel aan, beide zeilen dubbel gereefd. Maar geleidelijk kwam ik in het gebied van 25kn. Ik kon nu terug wat meer west aanhouden. Goed gereefd waren de lady en ik klaar voor wat komen zou. Maar we kregen nooit meer wind dan 30kn, en daar kan de lady goed mee overweg. Alleen het keukenwerk werd wat moeilijker, mijn glazen waterkoker was het slachtoffer van soms wat opdringerige golven. Mijn glazenbol was ik nu kwijt, maar kortegolf-weerman Omer en satelliet-weerman Guy, vulden deze leemte perfect in. Het weer zag dat ze niet konden winnen van zo een team, en de wind milderde terug. Een squall of 2 bood ons op de laatste dag van het jaar een gratis verfrissing aan, mooi. Eindelijk werd wat van het kleverige bruine stof van de Kaap Verden weggespoeld. In mijn blote kont ging ik met de spons rond om de kuip terug wat glans te geven. Had eerst mijn zwembroek aangedaan maar net voor ik buiten ging zag ik daar het nut niet van in :-)

Een feestmenu werd het niet op oudejaarsavond en de bubbels spaarde ik voor mijn aankomst op de Iles Du Salut, de eilanden van 'papillon', wat mijn eerste doel was.

2 dagen bleef er 20 tot 25kn wind staan, daar valt prima op te zeilen. Mijn vlucht zuid rendeerde, het bleef vredig aan boord.

1 jan normaal moest ik een kater hebben, had ik nu niet. Dacht wel even terug aan oudejaar van vorig jaar waar we gezellig feesten aan boord bij Annemie en Patrick, leuk. Mijn feest was nu echter al op 20dec begonnen, de dag dat ik vertrok. De apotheose zou volgen aan de andere zijde, waar ik mezelf een fles bubbels had beloofd. Dit was heel speciaal voor mij, solo op de oceaan, zeilend over kerst en nieuw. Dit zal ik maar 1 keer beleven en daar was ik volop mee bezig.

Mahi-Mahi , 4.5kg stond de 2de week op't menu

De dag erna zakte de wind terug naar 10kn, maar daar kan de lady nog goed mee overweg. We maakten nog 100 mijl, prima toch. Ondertussen was de maan terug van de partij. De pikdonkere nachten waren voorbij. Heel mooi om zien, terwijl de zon nog niet onder was in het westen stond de maan al boven de einder in de oost. De maan draaide de nacht door naar het westen en dan kwam de zon op in het oosten. Mijn pad werd continu verlicht. Op 700mijl voor de kust zag ik midden in de nacht 2 boten, waarschijnlijk vissers. Geen van de 2 had een AIS transponder aan boord of stond niet aan. Piraatvissers zijn de pest van de huidige tijd, misschien waren dit er ook wel. De schepen waren zeker niet klein ??? Google gaat zijn technologie inzetten om die piraterij in kaart te brengen. Hopelijk kunnen ze deze vernietigende praktijken een halt toe roepen. Deze boten vangen en doden alles wat in hun netten komt. Piraten blijken geen playmobil figuurtjes te zijn of gebeurtenissen uit een ver verleden. Er bestaan nog meer dan vroeger verschillende vormen van piraterij, helaas.

En dan zie je opeens dat het nog maar 300mijl is! Dat gaat snel. Als we deze snelheid kunnen aanhouden dan komen we mooi in het daglicht aan. 4 jan de voorlaatste dag trok de wind terug meer aan naar 20 kn, daar ging mijn strategie. Ik moest op de rem gaan staan. GZ naar beneden, enkel een driehoekje genua en dan liepen we nog te snel. Een uurtje te vroeg. In de opkomende zon lagen de 3 'Papillon'eilanden te wachten, Iles Du Salut. Alle zeil weg, om 9u00 UTC had ik nog een contact met Omer via kortegolf. Moest dat gesprek onderbreken omdat ik te dicht bij Ile Royal drifte.

De motor bracht mij naar de andere zijde van het eiland in de Baie de Cocotiers. Redelijk goed beschermd voor de deining. Plons het anker gaat de oceaan in. Motor uit, de stilte keert terug. Voor mij de paradijselijke eilanden. Mijn eerste grote oceaan oversteek heb ik volbracht, iets minder dan 16 dagen. Hier kan ik weer even op teren, het was goed. De weer- en zeegoden waren me gunstig gestemd. Maar ik pleeg dan ook regelmatig een plengoffer voor hen. Mijn opdracht geen motor voor elektriciteit en mijlen te maken heb ik ingevuld. Zonnepanelen deden dagshift, de hydrogenerator de nachtshift. Ik moest alleen beiden superviseren, en hier en daar wat herstellingetjes doen.

De tocht verliep feilloos, met hier en daar wat confituur tegen de wand en een pot rijst over de vloer en een gebroken koffiepot :-) De goede voorbereiding was meer dan het halve werk, defensief zeilen voorkwam averij.

Het dagelijkse contact via kortegolf was interessant en zeer waardevol. Mijn dank aan club SNW St Niklaas onder de deskundige leiding van ON7KO (Omer) en deelnemers: ON8DC – ON8VN – ON7MA – ON6EN – ON4IVU – ON6SEA-MM. Het is een oude techniek maar staat overeind als een rots. Digitale communicatie overheerst de wereld momenteel maar radioverbingen kan jezelf controleren soms mits wat knutselwerk. Zeer interessant voor mensen die graag met techniek bezig zijn. Techniek vulden mijn dagen, geen verveling aan boord van de Begerto. En de visvangsten vulden mijn maag :-) In de loop van de 2de week toen de tonijn verteerd was ving ik bijna onmiddellijk een Mahi-Mahi van 4,5 kg. Veel lekkerder dan tonijn !!! Dun gesneden met limoen bespenkeld en een draai of 2 van de pepermolen, 15 min in de koelkast …. beter bij de apero kan je niet vinden.