Cascaïs, boeiend

Cascais, zonsondergang

Rond 8u Portugese tijd gingen de touwtjes los en op de steiger kon ik zien dat de voorspelde 3 a 4 bf van de partij was. Het begon, onder de morgen zoals altijd hier, met een 10kn wind en liep gestaag op naar 15kn wat de lady 5 a 6kn laat lopen – perfect dus. Ik ging ervan uit dat de wind wel zou aanwakkeren en liet het grootzeil in slaapstand, alleen onder een uitgeboomde genua dus, dat gaf meer dan voldoende snelheid.

Cabo Da Roca, 10 mijl voor Cascaïs,  liet zien dat hij die naam kaap waardig was en liet de wind oplopen tot 20kn wat de lady nog wat meer snelheid gaf. Maar net voorbij de kaap voelde ik de snelheid plots zakken. Het log zakte naar 3kn ??? nochtans bleef de wind 20kn blazen ??? iets hield de boot tegen dat was duidelijk. Ik keek rond de boot of ik nergens netten of koorden zag maar niets.

Cascais, zonsopgang

Aan het roer voelde ik niets dat was zeker vrij dus. Dan met de boot wat van richting proberen veranderen zodat de touwen zouden lossen. De snelheid bleef dalen zelf naar 2 kn, ik sleepte duidelijk meer en meer spul mee over de bodem. Ik zeil altijd met de schroef geblokkeerd zodat die niet mee draait om zulke fratsen te vermijden of te proberen tenminste. Ik heb even de schroefas gedeblokkeerd om te zien of er mogelijk iets rond de schroef zat, nee dat was niet de as kon vrij ronddraaien, het zat hem rond de kiel duidelijk, hoe ….. Ik kon 2 dingen doen of de zeilen opdoeken en even checken wat er juist aan de hand was, maar met 20kn wind niet iets om naar uit te kijken, of het grootzeil bijzetten om wat meer kracht op mijn onderwatersleep te zetten. En opeens voelde ik de lady versnellen en schoten er wat stukken piepschuim en een drijver met fiere vlag (wel wat gehavend) van onder de boot. Pwieuw was even spannend. Die visser zal wel raar opkijken want ik heb gans die sleep toch wel een kwartier onder de boot gehad, dat spul zal dus wel een kilometertje verder liggen. Gelukkig stond er wind genoeg om mij van dit “blok aan mijn boot” los te scheuren. Een uurtje later kon ik onder een stralend zonnetje het anker uitzetten en van een gepast aperitiefje genieten.

Deze morgen net na het ontbijt toch even gaan zien of alles eraf was, het water was fris maar te doen. Aan de bakboordkant van de kiel zie je duidelijke sporen, hmmm goed afgelopen dit.