Er is heel veel informatie te vinden over de Cuna archipel. Zeilerssite's van reeds bezoekende jachten hadden mijn interesse. En waarschuwingen vind je te over. Pasop! de omliggende riffen eisen maandelijks hun tol. Mijn tot hiertoe gebruikt Cmap kaarten en deze van Navionics blijken helemaal niet te kloppen. De Eric Bauhaus pilot is een must, in deze pilot staan oa gedetailleerd kaartjes opgenomen. Ik las ook dat er gekalibreerde Bauhaus kaarten te vinden waren op het internet, ik vond echter geen geschikte link. Ik schreef dan maar een Amerikaans koppel aan die hier al geweest waren. Die waren zo vriendelijk om mij een link van hun dropbox op te sturen. Maar ik ging zelf ook aan de slag met de Bauhaus pilot. Ik scande de kaartjes in en kalibreerde deze met mapcal nadien geconverteerd in een WCI formaat. Deze kon ik dan gebruiken in het Seaclear navigatieprogramma. De laatste dag in Carthagena vond ik nog dat het mogelijk was om opencpn op mijn android tablet te installeren. Dit ging als een fluitje van een cent, ik had nu 2 verschillende navigatiesystemen klaar. Handig natuurlijk om met de tablet in de hand tussen de riffen te varen. Ik vaar ook alleen en kan dus geen extra ogen op de boeg posteren om visuele navigatie te doen, eyeball-navigation zoals men dit hier noemt.
Overdreven denkt u? wel ik veranderde van menig na op een site een verslag gevonden te hebben 'The last voyage of sy ....'. Zij hadden zich niet goed voorbereid en maakten een fout van geen geduld te hebben. Ze kwamen in de nacht aan en dachten dat dit wel ging lukken. Opeens hoorden ze brekende golven op een buitenrif. Hun reactie kwam te laat. 15 min later lag hun zeilboot hoog op het rif met een opengereten romp. Met moeite konden ze wat persoonlijke zaken redden. 2 weken later hadden de Cuna de boot vakkundig gestript van alles wat enigszins bruikbaar was, een specialiteit hier blijkbaar.
Ik vertrok net voor donker uit Carthagena, na nog een stevige warme maaltijd genomen te hebben. Op basis van de weersvoorspelling had ik een 40 tal uur nodig om de tocht te maken en om rond de middag daar aan te komen. De eerste uren kreeg ik de voorspelde 10kn wind, prima. De 2 dag echter kwam er wat meer wind rond de 15kn. Ook prima natuurlijk maar dat maakte dat ik op mijn planning voorliep. 25 mijl voor de eilandengroep doekte ik het grootzeil op en liep enkel op een tipje genua, met juist genoeg druk op het roer zodat de stuurautomaat zijn mooie werk verder kon zetten. Bij het opkomen van de zon had ik nog 15 mijl te gaan. Ruim de tijd voor een goed ontbijt. In de verte zag ik brekende golven op het buitenrif, koude rillingen liepen over mijn rug.
Zoveel brut geweld, zoveel kracht. Rond 10 uur liep ik tussen 2 riffen in diep vaarwater Cuna Yala binnen, De kaartjes van Bauhaus deden het prima. Ik had Aridup uitgekozen omdat mij een gemakkelijke aanloop leek. Niemand lag er op anker ruimte zat om een goede ankerplaats uit te zoeken. op 10m diepte ging het anker overboord op een plek waar ik duidelijk zand zag. 35m ketting volgden baas anker. Motor halve kracht achteruit, anker zette zich we lagen zo vast als een huis. Tijd voor een drankje en om deze totaal nieuwe omgeving in mij op te nemen. Cuna Yala was 1 van mijn grote doelen mocht ik er in slagen ooit de oceaan over te steken. Hier lag ik nu in een zonovergoten decor met palmen tot aan het strand en kristal helder water rond mijn lady. Gezondheid!
Spannend maar weer o zo leerrijk, deze school blijft boeien met telkens nieuwe uitdagingen alleen laat deze school geen blunders toe.
Overdreven denkt u? wel ik veranderde van menig na op een site een verslag gevonden te hebben 'The last voyage of sy ....'. Zij hadden zich niet goed voorbereid en maakten een fout van geen geduld te hebben. Ze kwamen in de nacht aan en dachten dat dit wel ging lukken. Opeens hoorden ze brekende golven op een buitenrif. Hun reactie kwam te laat. 15 min later lag hun zeilboot hoog op het rif met een opengereten romp. Met moeite konden ze wat persoonlijke zaken redden. 2 weken later hadden de Cuna de boot vakkundig gestript van alles wat enigszins bruikbaar was, een specialiteit hier blijkbaar.
Ik vertrok net voor donker uit Carthagena, na nog een stevige warme maaltijd genomen te hebben. Op basis van de weersvoorspelling had ik een 40 tal uur nodig om de tocht te maken en om rond de middag daar aan te komen. De eerste uren kreeg ik de voorspelde 10kn wind, prima. De 2 dag echter kwam er wat meer wind rond de 15kn. Ook prima natuurlijk maar dat maakte dat ik op mijn planning voorliep. 25 mijl voor de eilandengroep doekte ik het grootzeil op en liep enkel op een tipje genua, met juist genoeg druk op het roer zodat de stuurautomaat zijn mooie werk verder kon zetten. Bij het opkomen van de zon had ik nog 15 mijl te gaan. Ruim de tijd voor een goed ontbijt. In de verte zag ik brekende golven op het buitenrif, koude rillingen liepen over mijn rug.
 |
| de lady voor Aridup |
Spannend maar weer o zo leerrijk, deze school blijft boeien met telkens nieuwe uitdagingen alleen laat deze school geen blunders toe.
 |
| Aridup op de achtergrond het vaste land van Panama, ook Cuna gebied |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten