Cuna Yala, Aridup - Mamaraga

de lady voor Aridup   

Aridup was dus mijn uitgekozen landingsplaats. Ik had dit gekozen omdat het mij vanuit de Caraïbische zee komende een gemakkelijke doorvaart bood door het buitenrif en er niet een smalle ondiep ingang moest genomen worden tot de ankerplaats. Beiden waren een correcte inschatting en met de vingers in de neusgaten, is wel wat moeilijker ademen :-), bereikte ik mijn eerste ankerplaats.
Er lag geen enkele andere boot op anker, plaats zat dus. Op 10m diepte ging het anker overboord.
Nog verder oost zag ik in de Bauhaus pilot alleen maar moeilijker aan te lopen ankerplaatsen. Minder eilanden die in kristal helder water baden. Eilanden dichter bij de kust en zeker deze waar een rivier uitmondt liggen in troebel water. Snorkelen is nu eenmaal mijn favoriete bezigheid in zulke wateren, ook de temperaturen hier nodigen uit om regelmatig eens het warme water in te duiken. Ik ben niet geneigd om rond de boot te zwemmen als je niet ziet wat er zo allemaal rond zwemt.

achter mij de lady, selfie met 2

Aridup vulde al mijn wensen in, een warme kristal heldere zee met prachtige koralen. Het eiland is niet bewoond maar er staat wel een hut op westpunt die regelmatig gebruikt wordt door Cuna vissers. Tijdens een wandeling rond het eiland praatte ik wat met hen. 3 jonge Cuna vissers die hier regelmatig de nacht doorbrengen, 1 van hen zat in een zwart geblakerde pot het eten klaar te maken op een hoop brandend hout, aan drijfhout geen gebrek hier. Sommige Cuna zijn wat schuw maar hoe meer west je gaat, meer toeristisch, hoe minder de schuwheid. Aridup behoort bij de Playo Chico groep dat wat meer oost ligt. 's Avonds kwamen de vissers voorbij en boden mij een langoest aan voor 7usd, ik kon er 2 lekkere maaltijden mee bereiden. Een mens moet wat doen om de ambachtelijke vissers te steunen niet :-)

vissershut op Aridup

'tengo hambre' zei Arik

Mamaraga was het volgende doel. Het ligt slecht een mijl of 3 van Aridup, niet de moeite dus om de zeilen te zetten. Wind was er toch niet. Hier was de doorvaart al wat moeilijker. Maar met de tablet in de hand en regelmatig controle op de navigatie pc lukte dat perfect. Hier is de ankerplaat wat beperkter. Je ligt in een kom omgeven door koraal. Hier moest ik de bijboot niet nemen ik kon zo naar het rif toe snorkelen. Een enorme rog groef in het koraalzand naar lekkers en verraadde zich zo door een grote stofwolk. Tal van kleurige rifvissen die ik nog nergens gezien heb. Het aantal vissen is wel beperkt. De vissende Cuna's zal er wel iets mee te maken hebben.
Tegen de middag kwam een wat oudere Cuna afgepeddeld in zijn houten ulu. Na wat algemeenheden te hebben gezegd zei hij ineens 'tengo hambre' ik heb honger. Heb je mais, heb je drinken ... nee geen water. Hij had zijn ulu al aan de hekstoel gebonden tegen dat ik met een glas fruitsap in de kuip terug kwam. Ik was voor mezelf broodjes aan het klaarmaken. Aja een broodje met queso dat zou er wel ingaan. Ondertussen hadden we een geanimeerd gesprek waar we beiden wel iets van begrepen :-) Na wat knabbelen was hij klaar om kokosnoten te gaan verzamelen. Een uur of 2 later zag ik hem richting Playo Chico peddelen met een volle boot noten.

lijkt een beetje paradijselijk

's Nachts opeens regen met harde dreunen en lichtflitsen, 'with sound en vision' zoals Bowie het zo mooi bezong. Ik vertrouwde de zaak niet omdat ik toch dicht bij het rif lag. Gps op de tablet aan, motor startklaar en tegen de tijd dat ik in de kuip was om even poolshoogte te nemen brak het inferno los. Het was pik donker. De squall was duidelijk meer wakker dan ik. Het middenpaneel van de buiskap was opgerold, de regen kwam er horizontaal doorgespoten. Motor starten en in de lichtflitsen zag ik dat ik heel dicht tegen het rif kwam. Motor bijgezet en dat bracht wat meer ruimte. 25kn stond er met vlagen van soms wat meer. Ik kon steun vinden met de boeg tegen de ankerketting. Tussen 2 harde vlagen in even op autopiloot en mijn zeilvest gaan halen want ik stond nog in mijn blote kont, de rest ook. Op een paar minuten wordt het heeeeel fris ondanks dat het 26° is. Dit feest ging zowat 20min door. Aangezien ik alleen kans gezien had een zeilvest aan te trekken  was niet alles goed bedenkt en kreeg ik een serieuze 'druipneus'. Ik dacht er toch het mijne van, in de gietende regen met bliksemschichten rondom ???? Als je dan iets van elektriciteit af weet hmmm niet echt geruststellend. Na 20 min keerde de rust terug, de lady keerde terug naar haar vertrekpositie. Terug naar bed, even opwarmen onder een laken, zalig.

steun de vissers ! 6€ voor een langoest

Ik ging ook eens snorkelen aan de noordkant van het eiland waar de golven wat ruiger zijn en het water iets troebeler. Hier heb je meer kans op grotere vis en langoesten. Diepe door koraal begroeide kloven waar je door kon zwemmen, de golven stuwden je er door. Ik zag een vrij grote groep vissen op een bepaalde plaats. Dook even een meter of 3 dieper en daar zag ik mijn eerste haai lekker liggen slapen in een grot. Groot was die niet misschien 1.5 meter.  Een paar maal ging ik kijken, ik denk dat het een verpleegsterhaai was. Prachtig mijn dag kon niet meer stuk. Hier tussen de eilanden komen veel haaien voor maar zijn ongevaarlijk. Voor de buitenriffen komen de grote jongens voor en daar hebben de Cuna wel respect voor waar ik mij zonder bedenkingen bij aansluit :-)