Algarve van binnenuit

deze spleet was nat, zout .. ??? maar geen infobord

Van de eerste zomerse dagen hebben we ondertussen hard genoten en de contingenten toeristen groeien dagelijks aan. De bootjes die de bootbezoeken doen varen frequenter en de verkoopstalletjes raken meer en meer bemant of bevrouwt ??? naargelang :-) Ik had bezoek deze week en daarom een ideale kans om met een huurwagen de binnen Algarve met onze aanwezigheid wat onveiliger te maken. Dan blijkt pas hoe gevarieerd de Algarve is. We reden langs de zoom van de kust naar de indrukwekkende kliffen van Cabo Sao Vincente en klommen naar het hoogste punt Foia op 902m, waar het verschrikkelijk koud was. Cabo Sao Vincente staat in schril contrast met het dicht begroeide binnenland. De niet aflatende

Cabo Sao Vincente, niet iedereen was onder de indruk

oceaanwind geselt en ranselt de streek plat. Er groet dan ook geen boom of struik op de hoogten rond de kliffen. We bezochten het fort van - Hendrik De Zeevaarder - waar de ontdekkingsreizen in de 15 eeuw gepland en gedocumenteerd werden. Het fort op zichzelf heeft dan wel een belangrijke geschiedkundige naam verworven maar ons interesseerde vooral de aparte fauna & flora. Een heel mooie en gevarieerde zoutminnende vegetatie en een paar zeldzame vogelsoorten zoals de Geelpootmeeuw, de Alpen Kraai ... die op de kliffen een ongestoord veilig onderkomen kunnen bouwen.

kurkeik, boom van de beukenfamilie

Het binnenland van de Algarve is dan weer heel verschillend. Bossen kurkeik en eucalyptus geflankeerd door mooi onderhouden sinaasappel aanplanten, citroenen mandarijnen avocado's .... heerlijkheden rijpend aan de boom. De rijpe appelsienen hangen nog verder te rijpen en ondertussen vormt zich ook de nieuwe bloesem, 2 jaargangen op 1 boom, mooi.
We bezochten ook op toevallige wijze Caldas De Monchique waar we op een bord 'termen' zagen ... wij dachten direct aan Romeinen, en toen we de trotter raadpleegden vonden we dat deze 'termen - warmwaterbronnen' inderdaad door de Romeinen gebruikt werden. In Monchique zelf, een wat hoger gelegen dorp, wordt bronwater gebotteld.

un vino branco smaakt best bij zulk decor

Een kurkeik plant je niet voor jezelf omdat de eerste oogst slecht na 30 jaar kan gebeuren. Daarna duurt het 8 tot 10 jaar eer er terug kan geoogst worden. We zagen winkels waar kledij van kurk gemaakt was, schoenen, handtassen ... zelfs dassen? Misschien moeten ze wel op zoek naar nieuwe afzetmarkten omdat kurkenwijnstop meer en meer vervangen wordt door plastieken of draaistoppen. Dus duidelijk creatieve geesten aan het werk hier.
We hebben echt genoten van de natuur en ook van de kleine geneugtes - eten en drinken en liefst in kleine Portugese restaurantjes. We kozen daar onder andere voor een typisch streekgerecht, hoofdbestanddeel "choco" of een Sepia inktvis wat een andere soort is dan de meer gekende calamares of pijlinktvis. De zwarte inkt wordt echter niet verwijderd, in de opdienschaal drijft de gegrilde inktvis in een pekzwarte saus, niet bestuderen gewoon opeten en ja het was best heel lekker. De dag nadien begrijp je pas echt goed vanwaar het woord inkt'pot' komt :-)
De Algarve heeft ons verrast en heel erg bekoort.