mikado met masten |
De eerste week was het nog verschrikkelijk koud naar mijn normen, de laatste 2 weken brak een wat prille lente door. Ik vond dit altijd al het mooiste jaargetijde dus toch nog kunnen genieten van een paar mooie wandelingen in onze ook mooi Vlaamse natuur. De koekoek heb ik niet meer kunnen horen, die was nog op andere plaatsen zijn 'werken' aan het uit'oefenen' denk ik - de gluiperd.
Hier was ik, bij mijn terugkomst, al sneller aan de temperaturen gewend. Er was op die maand toch wel wat veranderd. De lente is ook hier door gebroken. Maar hoe weet de natuur dat?? de temperaturen zijn nog dezelfde. Ik zie baltsende vogels en meer bomen & struiken in bloei. De lege mangobomen dragen alweer mooie vruchten, mijn ontbijt zal er alleen maar op beteren. In een beekje zag ik zwermen dikkopjes, niet van het type bank directeur :-) merkwaardig maar mooi.
rust roest |
Her en der tegen de mangroves aan liggen halfvergane wrakken van zeilboten. Orkanen hebben ook hier een ravage aangericht in een ver verleden. Half 'rijpe' zeilboten wachten op anker op een volgende orkaan voor de verlossing. Half vergane boten met hun dito bemanning. Dit is Frankrijk duidelijk, de liberté staat niet enkel in het vaandel maar is ook nog zichtbaar in het dag dagelijkse leven. Voor competitieve maatschappij waar ik uit vertrok zijn dat bijna"parvenue's", hier zijn dat mensen die van het leven genieten soms heel jonge mensen. Mensen met andere doelen andere waarden, geen mindere waarden echter. Ondertussen heb ik geleerd om hen niet te beoordelen laat staan te veroordelen, ik geniet met hen van de stralende zon en het diepe blauw van de oceaan.
zoek het baltsende vogeltje ! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten