Begerto's kielzog: Santa Marta, tussen de Colombianen

het oude center van Santa Marta

Veel zeilers liggen hier niet in de marina van Santa Marta.
De meeste trekken ineens door naar Carthagena. Het liggeld zal hier ook wel een rol in spelen waarschijnlijk. Maar dit valt beter uit dan verwacht.Voor ik uit Bonaire vertrok had ik de prijzen van het liggeld opgevraagd van deze IGY marina. Volgens de opgestuurde prijslijst zou ik 250€/week moeten betalen. Echter wou ik Santa Marta zeker aan doen aangezien het van hieruit het gemakkelijkste is om de tocht naar de Ciudad Perdida te ondernemen, die hoog op mijn te doen lijstje stond. Bij aankomst werd ik opgevangen door 2 marinero's, als solo-zeiler is dit wel een plus. Toen ik ging betalen kreeg ik al direct een meevaller. Ik zou een 2 a 3 weken blijven hier en kreeg ik prompt 30% korting op het liggeld.

gezellige terrasjes

De Colombiaanse papierwinkel werd volledig door een aanwezige marina agent ter hand genomen en 2 dagen later was mijn paspoort afgestempeld en kreeg ik een cruisepermit voor 1 jaar. De cruisepermit koste 200.000 peso of te 71€. Dan kreeg ik een 2de meevaller, normaal betaal je een agent rond de 120€ om de papieren in orde te maken, de marina deed dit gratis top! Vandaag ging ik mijn 3de week betalen en weer een meevaller, ik kreeg 35% korting en water en elektriciteit zijn nu ook gratis? Per week betaal ik nu 155€ en wifi is ook in de prijs inbegrepen. Als ik zo alles begin op te tellen dan mag ik gerust over een meevaller spreken, maar dat had ik hiervoor al een paar maal gezegt denk ik :-).
Santa Marta zelf is een plezante stad om in rond te kuieren. Het is een bijna pure Colombianen stad, weinig toeristisch dus. Het heeft nochtans ook een oud center. Santa Marta is de oudste stad van het Zuid Amerikaanse continent. Echter veel minder bekent dan Carthagena maar dat trekt mij juist aan, gewoon leven tussen de Colombianen.

ook hier hebben de Spanjolen een kathedraal neergepoot natuurlijk

Het is leuk om 's morgen door de stad te kuieren en aan de stalletjes je ontbijt samenstellen, ga je later kan je er een brunch van maken ook. De prijzen zijn na het dure Bonaire echt verrassend. Ik begin meestal met een beker gekoeld vers fruitsap = 0.6€, dan een beker fruit ook 0.6€, een gepelde rijpe mango ook 0.6€, een grote beker Zarzuela (met inktvis en garnaaltjes) 1.7€ of soms patelles (of zoiets) 0.5€ dit is rijst met kip in een bananenblad gewikkeld. Je vind hier ook heel betaalbare menutjes. Een dagschotel begint vanaf 1.7€. Specialiteiten hoef je hier niet te zoeken. Het eten is best lekker en ze vullen het bord behoorlijk vol maar een Colombiaanse specialiteit heb ik tot nu toe nog niet gevonden.

vissersdorpje Taganga

Het openbaar vervoer is goed georganiseerd en spot goedkoop. Ik nam de bus naar Taganga, een naburig vissersdorpje, en dat kostte 0.5€ voor een rit van 12km. Officiële bushaltes zijn er niet veel, maar daar waar je staat en je je arm de hoogte insteekt wordt een bushalte. Een uurrooster is er al evenmin, maar om de paar minuten passeerd er wel een bus die je naar je bestemming wil brengen. De veiligheid ziet er goed uit. Veel politie in de straten en op strategische plaatsen ook nog het leger. Ik voel mij hier veilig en mijn buikje wordt voor weinig centjes goed gevuld. Meer kan een oude zeeschuimer niet verwachten eigenlijk.

hieronder het straatdweilbuffet :