Belle Ile Hoëdic

Dorade grise met pecheur gris - Belle Ile

Belle Ile

Zoals we al lazen Belle Ile heeft zijn naam niet gestolen, het is een wat groter eiland met verscheidene dorpjes. We kozen er voor om niet naar de grote haven Le Palais (de hoofdstad) maar voor het kleine Port de Sauzon. Toen we aan kwamen waren er verschillende boeien vrij dus pikten wij er eentje op, tegen de avond waren alle boeien bezet en lagen er verschillende boten op anker. 's Morgens was het wat bewolkt dus maakten we hier gebruik van om terug een fikse wandeling te doen want onze goede gids GR34 is hier ook onze leidraad. Belle Ile is toch een vrij hoog plateau zo tussen 40 en 60m waardoor er regelmatig goed geklommen moest worden, langs soms kleine gemzepaadjes naast indrukwekkende kliffen. De zuidkust is veel woester daar de instormende oceaan hier vrij spel heeft. De meer beschermde noordkust heeft dan weer veel omringde baaitjes met in de oksel kleine strandjes die soms alleen met een bootje te bereiken zijn. Voor die kleine strandjes liggen er dan ook bootjes allerlei. Op de noordwest punt van het eiland staat het Fort Sarah Bernhardt, een voormalige diva die hier haar optrekje neergepoot had. Ze had nog een gebouwtje of 2 erbij gezet voor familie en vrienden. Mevrouw Bernhardt heeft een aantal niet inheemse bloemen en stuiken en pampasgras aangeplant die zich over een grote oppervlakte verspreid heeft. Blijkbaar wil de overheid hier iets aan doen en worden stukken grond overdekt met zwarte bache zodat de vreemde begroeiing verdwijnt. Hier zal toch nog wel wat werk moeten verzet worden.

Op een hoge richel zagen we een koppel vreemde kraaien, met een redelijk lange rode bek. Het leek een kruising tussen een scholekster en een kraai :-) Aan boord heb ik een boekje met vogelsoorten en daarin vonden we dat we een koppel Alpenkraaien gezien hebben die blijkbaar voorkomen langs hoge zeekliffen, leuk en opmerkelijk. En zo leerden we terug wat bij van de natuur.

De afgelopen nacht was er een nog opmerkelijke gebeurtenis. Rond een uur of 1 's nacht kwam er een bootje naast ons aanleggen in het propvolle haventje van Ile de Groix. Ik trek snel een broek en trui aan om wat te helpen. Op mijn vraag of hij een lijntje op de boei wilde beleggen antwoordde de fransman :” je faut recuperer ma femme” of zoiets in die stijl wat ik niet direct goed begreep. Zijn dochter zei opeens “maman est gelée” ! Ik keek goed rond, want het was donker, en zag mevrouw Fransman met opgeblazen zwemvest achter de boot hangen aan een te korte zwemtrap. Hoever hij die vrouw meegesleept heeft weet ik niet, wat ik wel weet is dat dit met een draaiende schroef niet echt een goed idee is ?? ik opende snel mijn achterspiegel en liet de zwemtrap in het water waar mevrouw dankbaar gebruik van maakte. Ze verdwenen allemaal snel in hun kajuit, ik weet nog altijd niet wat er juist gebeurt is ???

Belle Ile golf naast Fort Sarah Bernhardt

Hoëdic

We zeilen in een heel opmerkelijk gebied, vanaf de zuidkust van Quiberon ligt een snoer van kleine eilandjes en ontelbare rotspunten verspreid over 10tallen kilometers. Het is een echt doolhof en gelukkig beschikken we over goede elektronische kaarten om ons hier op een veilige manier door te loodsen. Er zat heel weinig wind, na ons vertrek uit Belle Ile, en na een uurtje hield de wind er al helemaal mee op dus keken we rond en kort bij zagen een piep klein eilandje Hoëdic. Het weerbericht was goed dus hebben we gekozen om daar op het anker te overnachten. In de namiddag brachten we een bezoekje aan het eiland waar een klein dorpje het bezichtigen waard was. De kleine huisjes zijn prima verzorgd en in de smalle straatjes staat het vol met stokrozen en mooie aangelegde tuintjes. Auto's rijden hier niet rond, alle vervoer gebeurt met 1 tractor die op voorhand moet gereserveerd worden. Grotendeels zal het wel op het toerisme afgestemd zijn maar er zijn 2 kleine haventjes waar toch tal van boten liggen waaronder ook vissersbootjes. Op een half uur loop je van het een eind van het eilandje naar het andere, wat wel opviel was dat er heel veel vogels rondvlogen van allerlei pluimage. Terug hadden we een mooie ontmoeting, een fluo groene salamander van zeker 20 cm lang liep voor ons voeten en had niet direct schrik, wat mooi. Leuk om te zien dat de natuur op sommige plaatsen het toch nog goed doet. Blijkbaar zijn economie en ecologie moeilijk met elkaar te verenigen, maar hier op die mooie kleine eilandjes blijft de natuur op zijn mooist, hier is er geen druk van industrie of agressieve landbouw. De natuur zal ooit terug zijn dominerende positie terug innemen maar of daar nog veel plaats zal zijn voor de homo sapiens dat weet ik niet.

We liggen hier niet alleen en wat verder op liggen zeker een 30 tal zeilboten, maar het weer is dan ook prachtig om hier in alle rust en stilte te overnachten. Het wordt stilaan donker terwijl ik dit intik, wat verder zie ik verschillende ankerlichtjes branden, nog hier en daar een iele schreeuw van een drukdoende scholekster en een overweldigende stilte die ook wij bewaren.